สวัสดีครับ เพื่อนๆ บทความตอนนี้ น้ำท่วมแทบไม่เป็นอุปสรรคใดๆ เลยกับความตั้งใจของ "แม่คน" ที่กำลังจะรีบไปโรงพยาบาลเพื่อไปดูแล "แม่คนหน้าใหม่" ลูกสาวตัวเอง น้องสาวผมด้วย ที่พึ่งจะอพยพออกไปเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา จริงๆ แล้วคุณหมอนัดผ่าครรภ์วันที่ 27 ตุลาคม 2554 นี้ แต่กลายเป็นว่ามีบางอย่างไม่ปกติ (ข้อมูลอย่างไรมีโอกาส ผมอาจจะนำมาเล่าสู่กันฟังนะครับ เพราะว่าถ้าหมดฤดูน้ำหลาก ผมคงไม่ได้มาเล่าเรืองที่บ้านให้ได้อ่านกัน เฉพาะแค่ช่วงนี้เท่านั้นครับ) น้องสาวจึงไปหาหมอที่โรงพยาบาล หมอให้ผ่าตัดทำคลอดพรุ่งนี้เลย ว่าแต่ว่า.... พรุ่งนี้มันวันที่ 25 ตุลาคม นี่นา วันตรงกับผมเลย ผมเกิด 25 กรกฎาคม ถือว่า วันที่ 25 เหมือนกัน
หลานคนนี้ต้องนิสัยคล้ายผมแน่เลย เพราะว่า อาจจะมีดวงใกล้เคียงกัน เนื่องจากระหว่าง 1 ใน 12 ปีนักษัตร หรือ 1 ใน 7 วันอาทิตย์ถึงจันทร์ ก็ไม่ละเอียดเท่ากับ 1 ใน 30 วันภายในรอบเดือน จึงเดาๆ เอานะครับว่า หลานคนนี้คงคล้ายผม แต่ก็แค่เดาเอานะครับ กลับมาที่ เหตุการณ์นี้ทำให้ คุณแม่ผม ต้องรีบเดินทางไปหาน้องสาวทันที เมื่อทราบข่าวตอนช่วงเย็น อาม้าผม (คุณแม่) บ่นๆ งึมงำๆ ว่า สงสัยไอ้หลานคนนี้มันคงจะรีบออกมาเล่นซน พร้อมกับความกังวลใจที่ตัวอาม้าเอง ไม่ค่อยอยากจะลงเรือสักเท่าไหร่ เพราะไม่อยากตกน้ำ ที่กำลังจะกลายเป็นน้ำเสียอยู่แล้ว
น้องสาวคนเล็กกับสามี ต้องไปส่งอาม้าที่โรงพยาบาล
อาม้านั่งคอยที่โป๊ะลอยน้ำ
กำลังลงเรือแล้วครับ
น้องเขยลงตาม ไปส่งให้ถึงโรงพยาบาล
กำลังจะไปกันแล้วครับ
จริงๆ เราก็มีเรือนะครับ แต่ว่าลำมันเล็ก อาม้าไม่กล้านั่งครับ ต้องเรียกเรือรับจ้าง (ไม่รู้โดนโขกไปเท่าไหร่ แต่ก็ต้องยอม เอาปลอดภัยไว้ก่อน) อาม้านั่งรอที่โป๊ะลอยน้ำ มาถึงตรงนี้ก็ยังให้คะแนนโป๊ะนี้อีกครั้งนะครับ อาม้าชอบมาก พูดถึงแทบทุกวัน ดีใจแทนคนที่บริจาคให้นะครับ เพราะมันทำให้ทั้งสะดวกสบาย และปลอดภัยมากๆ ครับ
และแล้วน้ำท่วมกับการกลัวตกน้ำของอาม้า ก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคใดๆ สำหรับการไปทำหน้าที่ "แม่คน" ที่สมบูรณ์ ที่เฝ้ารอลูกคนใดคนหนึ่ง ในครอบครัวจะมีลูก ทีนี้อาม้าก็จะลายเป็น "อาม่า" (คุณยาย) อย่างสมบูรณ์ เรื่องราวสำคัญที่เกิดขึ้นในช่วงมหาภัยพิบัติน้ำท่วม 2554 ที่เรากำลังมีสมาชิกใหม่ครับ
ตอนหน้า ผมขอทิ้งช่วงเล็กน้อยนะครับ เพราะว่ามีงานรออยู่มาก ต้องรีบทำครับ ทั้งงานราษฎร์ งานหลวง งานอาสา และก็ไม่น่าพลาดเลยที่ผมดันมาเป็นไข้หวัดอีก ติดจากลูกพี่ลูกน้องอีกคนที่ดูแลอยู่ครับ จะเร่งดื่มน้ำมากๆ จะได้หายไวๆ ครับ
ขอบคุณครับ
ปรีดา ลิ้มนนทกุล
คนทุพพลภาพมืออาชีพ
ปรีดา ลิ้มนนทกุล
คนทุพพลภาพมืออาชีพ