205: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 51: ขอบคุณสำหรับความพยายามของภรรยาที่จะร่วมกันนำพาคนพิการไปสู่วงจรชีวิตใหม่ รู้สิทธิ์ พิชิตอาชีพถาวร ด้วยกันครับ @ 59-11-21

สวัสดีครับเพื่อนๆ สำหรับบทความนี้ผมอยากอ้างอิงถึงการตะเวณจัดกิจกรรมสัญจร บรรยาย "จริงใจไม่ละเมิดสิทธิ์คนพิการ" ตามต่างจังหวัด ซึ่งแน่นอนว่าคนที่ลำบากที่สุด คือ ภรรยา ของผมเอง เพราะว่า ก่อนออกนอกบ้านเกือบ 4 ชั่วโมงในแต่ละครั้ง เธอต้องตื่นออกมาเตรียมตัวผม เริ่มจาก ทำขับถ่ายก่อนลำดับแรก ตามด้วยเก็บข้าวของขึ้นรถในระหว่างที่ผมขับถ่าย เพราะผมต้องเตรียมเอกสารสำหรับการบรรยาย รวมทั้งทำอาหารทานก่อนออกนอกบ้าน พอผมขับถ่ายเสร็จก็เช็ดตัว+แต่งตัว พอลุกนั่งบนเตียงก็ทานข้าวเช้าที่เธอเตรียมไว้

หากไปจัดกิจกรรมไกลๆ เช่น จ.อุทัยธานี ก็ตื่นสักตี 2 พร้อมเดินทาง 6 โมงเช้า ล่าสุดไปจังหวัดสรุรินทร์ กับ จ.ตาก ติดกันทั้ง 2 สัปดาห์ ภรรยาผมต้องเตรียมตัวผมตั้งแต่ 5 ทุ่ม อีกทั้งยังขับรถไปเอง เนื่องจากเวลาเธอขับรถ เธอจะเป็นคนที่ระมัดระวัง ช่างสังเกต และยังขับรถได้ดีมาก ให้ความสำคัญเรื่องความปลอดภัยเป็นลำดับต้นๆ


นำภาพที่ได้จากการตั้งกล้องวีดีโอ มาทำเป็นภาพต่อเนื่อง ดูแล้วขำๆ ครับ







ภาพซีรี่ส์ประทับใจ ขณะไปจัดกิจกรรมสัญจร ที่จังหวัดสุพรรณบุรี ครับ

ส่วนตัวปัจจุบันนี้ ผมยังคงความรู้สึกตื่นเต้น แปลกๆ ปนๆ กับความไม่อยากเชื่อว่าจะเป็นจริง ให้กับตัวเองไว้เสมอ ไม่อยากให้ความรู้สึกแบบนี้จางหายไป เพราะไม่อยากจะเชื่อว่า ผมจะได้มีโอกาสแต่งงาน มีครอบครัว ต้องขอบพระคุณอานิสงส์ ที่ทำให้ชีวิตมีทิศทางที่ชัดเจนมากยิ่งขึ้นครับ