117 : ร้านแว่นตา "นครทอง" ร้านแรกและร้านเดียวในชีวิตครับ


สวัสดีครับ เพื่อนๆ คงทราบดีว่า ผมใส่แว่นตา เพราะรูปภาพของผมทั้งหมดผมใส่แว่นทุกภาพเลยนะครับ แว่นตาจึงเป็นเสมือนส่วนหนึ่งของร่างกาย ผมคิดว่าคนที่สายตาสั้นทุกคนคงเข้าใจดี ปัจจุบันผมสายตาสั้นประมาณ 450 ทั้งสองข้าง สั้นระดับนี้มาเกือบ 10 ปีแล้วครับ และสำหรับบทความนี้ผมอยากเขียนถึง ร้านแว่นตา "นครทอง" ที่อยู่แถวท่าน้ำนนท์ (จ.นนทบุรี) อันเก่าแก่ ที่มีศาลาว่าการจังหวัดนนทบุรีที่มีอายุเป็น 100 ปี ผมค่อนข้างผูกพันกับท่าน้ำนนท์มากพอสมควรนะครับ เพราะว่าสมัยเด็ก เช้ามืดก็ต้องมาซื้อของไปขายกับคุณแม่ที่ตลาดนนท์บ่อยๆ มีเพื่อนสนิทอยู่แถวนี้ มากินอาหารแถวนี้บ่อยๆ


ผมจำไม่ได้แล้วว่า ใครแนะนำให้ผมมาวัดสายตา และตัดแว่นที่ร้านแว่นนครทอง ตั้งแต่ผมอยู่ ม.2 อายุ 13 ขวบ แต่ที่รู้แน่ๆ ก็คือ ผมไม่เคยไปตัดแว่นที่ไหนเลย ผมมาที่นี่แห่งเดียว และยังตั้งใจอีกว่า จะใช้บริการที่นี่ไปจนกว่าผมจะเสียชีวิตไป หากว่าทางร้านในรุ่นที่สองนี้ยังคงเปิดอยู่นะครับ ส่วนตัวผมคิดว่าที่นี่ราคาย่อมเยา สินค้ามีคุณภาพ ผมใช้แล้ว ใช้นาน กรอบไม่แตกหักงง่าย เลนส์ที่เคลือบก็ถนอมสายตาผมได้อย่างดี ถ้าท่านใดสนใจก็ลองเข้าดูที่ http://www.facebook.com/nakornthong.optic เอาเองละกันนะครับ

ถ้าอยากได้ส่วนลด อาจลองบอกทางร้านดูว่า "อ่านจากบทความของผมในอินเตอร์เน็ต ชื่อปรีดา ที่เป็นคนพิการ นั่งรถเข็น" ไม่ทราบว่าลดเท่าไหร่นะครับ คงได้บ้างไม่มากก็น้อยครับ ครอบครัวในตระกูลบ้านผมหลายๆ ครอบครัว รวมกันแล้ว นับเฉพาะที่ใส่แว่น น่าจะ 10 กว่าคน ตัดแว่นที่นี่หมดนะครับ 

ผมยังจำได้ดีว่า เมื่อ 10 ปีก่อนที่ผมนอนรักษาตัวอยู่โรงพยาบาล เจ้าของร้านยังไปเยี่ยมผมด้วยเลยครับ ก็รู้สึกประทับใจกับร้านแว่นตานครทองมากครับ ดังนั้นแล้วในด้านความรู้สึก ก็อยากอุดหนุนที่ร้านนครทอง ให้ถึงที่สุด เท่าที่คนๆ หนึ่งจะทำได้ ถึงแม้หลายๆ เรื่องในชีวิตของมนุษย์เรานั้น อาจจะไม่ได้สำเร็จไปเสียทุกเรื่อง ทุกอย่าง บ้างเรื่องสำเร็จ บางเรื่องล้มเหลว เนื่องจากเราไม่สามารถที่จะกำหนดองค์ประกอบรอบๆ ตัวเราไม่ได้ แต่เรื่องที่เราพอจะทำได้ ผมจะทำ และการใช้บริการที่ร้านนครทองเพียงแห่งเดียวในชีวิตของคนสายตาสั้น นั้นผมตั้งใจไว้แล้ว เรื่องเล็กๆ เรื่องนี้ ผมอยากให้มันสมบูรณ์แบบ (Perfect) 

เมื่อวันที่ 30-12-54 ในขณะที่ผมพยายามจะไปใช้บริการที่ร้านนครทอง สำหรับคนพิการนั่งรถเข็นนั้น ไม่ง่ายเลย ไม่มีที่จอดรถใกล้ร้าน รถติดมาก ต้องเข็นรถเข็นฝ่ารถติด จากจุดที่ต้องจอดห่างไกลจากร้าน ทางแคบ คนขับรถ TAXI ถามผมอย่างหงุดหงิดว่า ทำไมผมไม่ไปตัดแว่นที่อื่น ผมบอกเขาว่า "ผมไว้ใจที่นี่ ผูกพันกับที่นี่ และจะใช้บริการที่นี่เพียงที่เดียว ยังไงก็ช่วยผมหน่อย" เพราะว่าคนที่ลำบากก็คือเขา ที่ต้องพาผมไปนะครับ

ถ่ายคู่กับทายาทรุ่นที่ 2 และอาจจะรุ่นที่ 3 ในอนาคต

ถ่ายอีกครั้งตอนเปลี่ยนอันใหม่ แต่ยังไม่ใส่เลนส์นะครับ ถ่ายไว้ก่อนครับ 
เพราะต้องมาแวะรับอีกทีตอนดึกครับ

ผมไม่เคยแม้แต่จะคิดไปตัดแว่นที่ร้านอื่น ที่มีเกิดขึ้นมากมายเป็นดอกเห็ด แถมร้านนครทองยังอยู่ไกลจากบ้านที่บางบัวทอง เพราะเมื่อก่อนผมอยู่ตรงตลาดศรีเขมา จึงทำให้ใกล้ร้าน ในวันที่ผมไปนั้นมีคนเข้าร้านแน่นมาก ร้านห้องแถวห้องเดียว เทียบกับร้านหรูหรา ที่อยู่ใกล้ๆ กันไม่ได้เลย แต่ผมเชื่อโดยส่วนตัวว่า ทุกคนที่มาร้านนี้ สามารถไว้วางใจในคำพูดของเจ้าของร้านได้ มั่นใจในสินค้าว่าเป็นของแท้ หรือแม้แต่เราจะบอกทางร้านว่า เรามีงบประมาณเท่าไหร่ การรับประกัน หรืออาจจะเรียกว่า การบริการก็ว่าได้ ที่เขาจะดูแลเราไปตลอด เพียงเรามาหาที่ร้านเท่านั้น 

เป็นอีกมุมหนึ่งของผมนะครับ และอีกความรู้สึก ที่อยากแบ่งปันให้กับเพื่อนๆ ครับ

พิมพ์เมื่อ 30 ธันวาคม 2554