สวัสดีครับ ผมได้มีโอกาสดูละครช่วงค่ำ เรื่อง " เหตุเกิดในครอบครัว " ทางช่อง 3 เป็นเรื่องราวของครอบครัวหนึ่ง ลูกคนโตเป็นผู้หญิง คนเล็กเป็นผู้ชาย "พ่อ" จบวิศวฯ โยธา ทำกับข้าวเก่ง เป็น family man เล่านิทานให้ลูกฟังทุกคืน แต่ชอบแก้ปัญหาด้วยการดื่มสุรา และไม่ปรับความเข้าใจ แบบจับเข่าคุยกัน กับภรรยา
ส่วน "แม่" เป็นลูกสาวครอบครัวนักการเมือง ทำให้ครอบครัวดูถูกสามีตัวเอง และหาเรื่องกลั่นแกล้งตลอด ประกอบกับภรรยาทำงานเก่งจนได้รับตำแหน่งหัวหน้างาน ที่รับราชการอยู่ จึงไม่ค่อยมีเวลาให้ครอบครัว ทำให้ครอบครัวนี้กำลังมีปัญหาอยู่ ตอนจบของเรื่องก็คงจะ happy ตามแนวทางละครบ้านเรา เพราะสุดท้ายก็ต้องคุยกัน ปรับความเข้าใจกันอยู่ดี เห็นแก่ "ลูก" เห็นแก่ "ความรัก" ที่เคยมีต่อกันในสมัยยังรักกันใหม่ๆ
ทำให้ผมนึกอะไรๆ ได้หลายอย่าง เช่น เพลงของวงบูโดกัน "ไม่ต้องรักเท่าฟ้า แค่รักให้เหมือนเท่าเดิม ไม่ต้องมีเพิ่มเติม แค่รักไม่น้อยลงไป ไม่ต้องรักจนชั่วนิรันดร์ ตราบที่ฉันนั้นยังหายใจ ขอให้เหมือนเดิม ขอให้เหมือนเดิม" ก็อาจจะทำให้นึกถึงวันเก่าๆ ได้
ทำให้นึกถึง "มาตรฐาน" ต่างๆ ที่เราใช้ชี้วัด หรือควบคุม ยกตัวอย่างเช่น เครื่องชั่งน้ำหนัก เมื่อเราใช้ไปนานๆ หรือถ้าตามระเบียบของ "กองชั่ง ตวง วัด" ก็ต้องมีการสอบเทียบน้ำหนัก กับเครื่องชั่งอย่างน้อยปีละ 1 ครั้ง เพื่อให้เครื่องชั่งนั้นยังคงประสิทธิภาพใกล้เคียงมาตรฐานเดิมให้มากที่สุดเท่าท่จะทำได้
ถ้าแต่ละครอบครัว มีมาตรฐานที่ตกลงกันไว้ เช่น สามีตกลงกับภรรยา พ่อแม่ตกลงกับลูก ก็คงจะดี เมื่อเกิดปัญหาขึ้น ก็ให้กลับมาดูที่มาตรฐานที่ร่วมกันสร้างไว้ ซึ่งแต่ละครอบครัว ก็คงแตกต่างกัน อาจจะเข้าใจยากกันซักนิด แต่ความหมายของผมก็คือ ให้ย้อนกลับมาพิจารณาถึงความรักที่เคยมีต่อกัน ให้คิดถึงลูกที่เกิดมา แล้วรักลูกมากๆ
แล้วก็ปรับทุกอย่างให้ใกล้เคียงมาตรฐานให้มากที่สุด ผมอาจจะนำเรื่องทางด้านจิตใจ มาเปรียบเทียบกับวัตถุ แต่ในความคิดของผม ในบางเรื่อง บางแง่มุม อธิบายร่วมกันได้ เพราะทุกอย่างเป็นธรรมชาติทั้งสิ้น
ปรยา
21 พฤษภาคม 2550
