ผมเข้าเรียนที่บางมดตอนอายุ (18) : ณ เดอะมอลล์ งามวงศ์วาน

สวัสดีครับทุกคน ขออนุญาตนำบทความเก่าใน winbookclub.com มาลงใหม่ เพื่อเป็นการรวบรวมบทความครับ ซึ่งผมใช้ชื่อว่า ปรยาสตอรี่ ลองอ่านเล่นๆ นะครับ

..........................................

ปรยาสตอรี่ : ณ เดอะมอลล์ งามวงศ์วาน

วันที่ 12/1/07

วันนี้ ผมมีความจำเป็นต้องออกไปข้างนอก ไปธนาคารครับ

ผมขอแรงให้ยามของหมู่บ้านช่วยอุ้มจากชั้น 2 เข้ารถ TAXI โดยมีรถเข็นคู่ชีพกับพี่ที่ดูแล ซึ่งแก ต้องกินยาแก้เมารถไปด้วย แกมาจทากต่างจังหวัดครับ ศรีสะเกษ

ที่แรกที่ผมไป ธนาคารกรุงเทพ สาขารัตนาธิเบศร์

ผมเคยมาเปิดบัญชีครั้งแรก แต่ รปภ. กับตำรวจที่นี่จำผมได้ ทำให้ผมได้รับการช่วยเหลือเหมือนเดิม ทำนองว่า ลูกค้า VIP ครับ

ทำธุระเกือบเสร็จ ผู้จัดการ และเจ้าหน้าที่ ที่เคยเปิดบัญชีให้ผม ต่างฝ่ายต่างจำกันได้ จึงทักทายปราศรัยกัน ผจก. ก็มานั่งคุยด้วยจน พี่บัวทำธุรกรรมเรื่องเงินให้ผมเสร็จพอดี บ่าย 3 โมง 40 นาที ผมก็ลา ผจก. กลับ เพื่อไปที่ เดอะมอลล์ งาม-วงศ์วาน

รปภ. ก็ช่วยเหลือผมอย่างดี เรียก TAXI และอุ้มขึ้นรถ จึงขอบใจน้องเค้าด้วยน้ำ 2 ขวด ฝากให้พี่ตำรวจด้วย

ผมถาม คนขับว่า จ่าย 1000 บาทมีทอนไหม แกตอบทันทีไม่มี แต่ไม่คิดเงิน ผมบอกไมเป็นไร มี แบงค์ 100 ไม่มีปัญหาครับ แค่อยากแตกเงิน

ไม่นานก็ถึง ผมขอให้ขับไปจอดที่ชั้น 1 หน้าทางเข้าด้านลานจอดรถ จะได้สะดวกเพราะถ้าไปลงข้างหน้าห้างอาจจะต้องรีบ และไม่มี รปภ. ที่จะคอยช่วย

ตามคาดครับ รปภ.ช่วยอย่างดี ผมถามเขาว่า ออกเวรกี่โมง ...ดึกครับ ...ขอบคุณครับ

ระหว่างที่คนทุกพลภาพ กับพี่เลี้ยงที่มาจากต่างจังหวัด เขียนสะกดก็ไม่ถูก ใช้ATM ก็ไม่เป็น แถมแกยังหลงในเดอะมอลล์อีก เข็นกันวกไป วกมา

กว่าจะได้กลับบ้านก็เกือบ 18.30 น.ครับ

แต่ทุกอย่างก็สำเร็จด้วยดี ต้องขอขอบคุณเจ้าหน้าที่ทั้ง 2 ธนาคารคือ กสิกรไทยและไทยพาณิชย์ ทั้งอัธยาศรัย และการช่วยเหลือดำเนินการแทนทุกอย่าง เช่นการเขียนเอกสาร การโอน และกด ATM หลายรายการ

อาจเป็นเป้าสายตาสักหน่อย นึกว่าคนมอง ดาราก็แล้วกัน

นี่เป็นการไปห้างครั้งแรก หลังรถคว่ำครับ

คราวหน้าผมคงมาอีก ครั้ง 2...3...4..5....ต่อไป

แปลกตา เพราะ 5 ปีผ่านไป อะไรก็เปลี่ยน เพราะเห็นด้วยตาตัวเอง ไม่ใช่ทีวีหรือหนังสือพิมพ์

ผมให้พี่บัวซื้อน้ำมาอีก 2 ขวดเพื่อให้ รปภ. 2 คน ที่ขากลับยัง วอ.เรียกรถTAXIจากด้านหน้าให้อีก ......VIP จริงๆ ครับ

ขากลับผ่านร้านข้าวมันไก่ ขอคนขับ แวะซื้อ หิวมาก

มาถึง หมู่บ้าน รปภ.มาช่วยอีก จึงแจกน้ำเหมือนเดิมครับ

ส่วน TAXI ผมให้แกเพิ่มอีก 10 บาท เพราะแกช่วยเป็นอย่างดี

ถึงเตียง ก็ต่างคนต่างพักกัน ครึ่งชั่วโมง เพราะผมก็เพลีย พี่แกก็เมารถ

จากนั้นก็ซัดข้าวมันไก่ครับ เคลียร์งาน และพิมพ์ประสบการณ์ให้ทุกคนอ่าน

ขอบคุณครับ

......................................

ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ เพราะเป็นบทความเก่าที่ผมได้ไปห้างสรรพสินค้าครั้งแรก หลังรถคว่ำ จึงพิมพ์เป็นบทความเก็บไว้เป็นที่ระลึก เพราะผู้พิการหรือ ทุพพลภาพมักไม่ค่อยอยากออกจากบ้านเท่าไหร่


ขอบคุณครับ

ปรีดา ลิ้มนนทกุล
mobile : 086-314-7866
Tel. & Fax.: 02-924-2726
email : preeda.limnontakul@gmail.com
update : Aug 27, 2007