33 : ชีวิตคนไทย กับขวัญกำลังใจ ด้วยการบนสิ่งศักดิ์สิทธิ์

สวัสดีครับเพื่อนๆ ทุกคน ผมคิดว่าเรื่องการบนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เพื่อขอในสิ่งสมหวังต่างๆ สำหรับคนไทยนั้นอาจจะเกิดได้กับทุกๆ คนเพียงแต่ว่าจะขอกันจนเป็นเรื่องเป็นราว มากมาย ใหญ่โต หรือเล็กน้อย แค่ไหนก็แล้วแต่บุคคล แต่บางคนก็อาจจะแค่ขอ แบบนึกๆ เอาเอง และก็แค่ตั้งใจไปนมัสการเท่านั้น

เรื่องราวในครั้งนี้ เป็นเรื่องที่ผ่านมาเนิ่นนานมากแล้ว ผมเคยบนดอกกุหลายสีแดง จำนวน 13,999 ดอกไว้กับ "เสด็จเตี่ย กรมหลวงชุมพรเขตรอุดมศักดิ์" ที่พระรูปตรงโรงเรียนพาณิชย์พระนคร ซึ่งคราวนี้ ผมจะไม่ปล่อยให้โอกาสผ่านไปอีกแล้ว เมื่อทุกอย่างลงตัวเหมาะสม ตามเวลานัดหมายกับร้านขายดอกไม้ (จากปากคลองตลาด) ตี 5 ครึ่งถึง 6 โมงเช้า (หลังจากที่แกหลงไปที่พระบรมรูปทรงม้าแทนครับ) และที่ต้องนัดกันซะเช้าขนาดนี้ เพราะว่าต้องหลีกเลี่ยงรถติด จากการนัดชุมนุมของฝ่ายพันธมิตรครับ

แต่ก่อนที่ผมจะเล่าเรื่องต่อ ผมขออนุญาติเชื่อมลิ้งค์พระประวัติ ของท่านให้ได้อ่านกันครับ


ภาพถ่ายนี้ เตี่ยอำนวยถ่ายให้ครับ เป็นพระรูป อนุสาวรีย์ที่อยู่บริเวณหัวมุมถนนติดกับ พาณิชย์การพระนคร สถานที่รอบๆ พระรูปของท่าน ก็มีการปรับปรุงใหม่หมด จากที่ผมเคยไปหาท่านเมื่อเกือบ 8-9 ปีก่อน และตอนนี้ดอกกุหลาบก็ถูกขนย้ายจากด้านข้างมาครบแล้ว พร้อมที่จะแก้บน ซึ่งม้าไพก็บอกว่า การแก้บนต้องก่อนเที่ยง (ในกรณีที่เป็นของกิน แต่ถ้าเป็นดอกไม้ก็ได้ทั้งวันครับ) และต้องไม่ใช่วันพระกับวันพุธ


ตอนแรกพวกเรากะว่าจะแกะกระดาษหนังสือพิมพ์ออก แต่พอคิดอีกที จะเป็นการทำให้ผู้ดูแลยุ่งยาก ต้องมาทำความสะอาดอีกวุ่นวาย จึงทำเท่าที่ทำได้ในการแกะหนังสือพิมพ์ เช่น ไปใส่ไว้ในแจกันสีขาวด้านหลังพระรูป และเอาไปใสในถังพลาสติก (เป็นจำนวนที่เราสั่งเกินไว้ครับ) ที่จุดตู้รับบริจาค ที่จะมีบริการให้หยิบดอกกุหลาบ ธูป เทียน

และเราก็เรียงดอกกุหลายให้ท่านชมนะครับ ดังนั้นเวลามองไปจะเห็นเหมือนแค่ เป็ดมัดๆ มีหนังสือพิมพ์ห่อไว้เท่านั้น สุดท้ายก็หวังว่าจะมีคนมาลาท่าน เพื่อนำไปเป็นประโยชน์ต่อไป


ได้เวลากลับแล้ว จึงขอถ่ายรูปกับแม่ค้า (ชุดเขียว) และหลาน (ชุดแดง) ของแก ที่ขับรถมาส่ง ไว้เป็นที่ระลึก



อีกรูปครับ ให้หลานแกถ่ายให้ พอแก้บนเสร็จ

สิ่งแรกที่ได้เลยนะครับ คือความสบายใจ สุขใจ ที่ได้ทำตามที่เคยบนไว้ จากนี้ไปผมคงไม่บนอะไรที่ดูเป็นเรื่องราวขนาดนี้แล้วละครับ พยายามแก้นิสัยส่วนนี้อยู่ อาจจะมีบ้าง เวลาที่เรารู้สึกว่าต้องการกำลังใจเป็นพิเศษก็อาจจะมีบ้างครั้ง ที่นึกถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ แล้วก็ตั้งใจไปนมัสการแทนครับ และก็คงทำบุญที่สถานที่ตามสมควรครับ

ก่อนจะจบบทความ ก็อยากจะกล่าวถึงคำสอนของ สมเด็จพระพุฒาจารย์โต พรหมรังษี ที่กล่าวไว้ในลักษณะที่ว่า อย่าบนบารสารกล่าว บุญบารมีของเรามีไม่พอ ก็ต้องมาบน คนเราต้องสร้างบุญ บารมีด้วยตนเอง ครับ หวังว่าบทความของผมคราวนี้คงเป็นกรณีศึกษาให้กับเพื่อนๆ ได้ไม่มากก็น้อย ในหลายมุมมองนะครับ

ขอบคุณครับ
ปรยา
7/6/2551