สวัสดีครับทุกท่าน ก่อนจะทำงานต่อเรื่องเอกสารที่ต้องจัดการเยอะมากๆ แต่ละเลยไม่ได้ต้องรีบพิมพ์บทความทันที เพราะว่า ในใจคิดว่า "เดี๋ยวจะพิมพ์"มาหลายครั้งแล้ว คือ เรื่องการนึกในใจว่าอยากทานอะไร แล้วจะได้กินอย่างนั้น ในวัยเด็กจนโตทำงาน ครอบครัวผมพี่น้องทั้ง 3 คน จะนอนห้องเดียวกันกับอาม้า (คุณแม่) ตั้งแต่เด็กแล้วที่ผมคิดเอาเองว่า ต่างจากเพื่อนๆ ในวัยเดียวกัน คือ เวลาผมอยากทานอะไรมากๆ ผมจะไม่ค่อยได้บอกอาม้า แต่อาม้ากลับทำอาหาร หรือซื้อมาให้ทาน โดยที่ตัวผมไม่ได้พูดอะไร หลายครั้งที่ก็ไม่ได้บอกอาม้าให้รู้ เพียงรู้ในใจ
ปัจจุบันผมเองก็ได้มีโอกาสแต่งงานกับคุณเจี๊ยบ ชนัญชิดา ลิ้มนนทกุล ผมนิยามเอาเองว่า เป็นเจ้าสาวส้มหล่น ไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้แต่งงาน ที่สำคัญคุณเจี๊ยบมีความสามารถรอบด้าน รวมถึงการทำอาหารที่อร่อย ให้กินประจำ และตอนนี้สิ่งที่เกิดขึ้นกับผมอีกครั้งคือเรื่อง การนึกว่าอยากกินอะไรจะได้กินอย่างนั้น เกิดกับคุณเจี๊ยบด้วยแล้ว ตัวอย่างเช่น จากนนี้ เมื่อวานตั้งแต่เช้าผมอยากกินต้มหัวไชเท้า มากๆ แต่ไม่ได้บอกคุณเจี๊ยบ คิดในใจ จนเมื่อเช้าเธอทำให้กิน แอบอมยิ้ม และรีบพิมพ์บทความสั้นๆ นี้ไว้เป็นที่ระลึกครับ
ปัจจุบันผมเองก็ได้มีโอกาสแต่งงานกับคุณเจี๊ยบ ชนัญชิดา ลิ้มนนทกุล ผมนิยามเอาเองว่า เป็นเจ้าสาวส้มหล่น ไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้แต่งงาน ที่สำคัญคุณเจี๊ยบมีความสามารถรอบด้าน รวมถึงการทำอาหารที่อร่อย ให้กินประจำ และตอนนี้สิ่งที่เกิดขึ้นกับผมอีกครั้งคือเรื่อง การนึกว่าอยากกินอะไรจะได้กินอย่างนั้น เกิดกับคุณเจี๊ยบด้วยแล้ว ตัวอย่างเช่น จากนนี้ เมื่อวานตั้งแต่เช้าผมอยากกินต้มหัวไชเท้า มากๆ แต่ไม่ได้บอกคุณเจี๊ยบ คิดในใจ จนเมื่อเช้าเธอทำให้กิน แอบอมยิ้ม และรีบพิมพ์บทความสั้นๆ นี้ไว้เป็นที่ระลึกครับ
.
