156: Unfriend ครั้งแรกในชีวิตกับคนสำคัญในชีวิต @ 57-06--13

สวัสดีครับเพื่อนๆ ช่วงนี้บทความด้านความรู้สึกจะเยอะสักหน่อย คือ ทั้งมีงานเยอะกับความรู้สึกเยอะ อีกนิดเดียวก็จะเข้าที่เข้าทางแล้ว เพราะว่าสามารถบริหารจัดการตัวเองได้มากขึ้น แม้ว่าที่ผ่านมางานจะมี Output ต่ำกว่ามาตรฐานไปเสียหน่อย ดังนั้น การ Unfriend ครั้งแรกในชีิวตก็เป็นผลสืบเนื่องจากการบริหารจัดการตนเองที่ตัดสินใจทำไปเมื่อเย็นๆ ของวันพฤสบดีที่ 12 มิ.ย.57 ส่วนตัวที่ผ่านมา มีวิธีการแก้ปัญหาเรื่องราวต่างๆ มากมาย ทั้งสำเร็จบ้าง ล้มเหลวบ้าง แต่มีอยู่เรื่องหนึ่ง คือ การบริหารตัวเอง นั้นเป็นสุดยอดของการบริหาร+แก้ปัญหา

เมื่อวาน 12 มิ.ย.57 ผมได้มีโอกาสไปเป็นวิทยากรรับเชิญ พูดเรื่องแนวทางหรือแรงบันดาลใจในการทำโครงการ "ข้าวปันสุข" ให้กับเกษตรกรและเยาวชน ที่จังหวัดชัยนาท ที่เข้าฟังกว่า 300 คน หลังจากนั้นมีเกษตรกรท่านหนึ่งมารอพบหน้าห้อง และมีผู้สูงอายุมารอคุยเรื่องการเชิญไปเป็นวิทยากรให้คนพิการใน จ.ชัยนาท คืนนั้นพี่ที่เป็นเกษตรกรได้โทรมาคุยกันเป็นชั่วโมง หนึ่งในคำตอบที่ผมตอบไปแล้วพี่เขาพูดว่า "จบเลย" 

พี่เกษตรกร: แล้วเราจะทำกันอย่างไรให้เกตรกรมีความซื่อสัตย์ สามัคคี และไม่ใช้เคมี
ปรีดา: สร้างกำลังซื้อขึ้นมาเอง ขาย แล้วกำเงินไว้ในมือ แล้วบอกกับเกษตรกรว่า ถ้าอยากได้เงินก้อนนี้ให้ทำเกษตรปลอดสารเคมี
พี่เกษตรกร: ถ้าคุณปรีดาพูดอย่างนี้ก็ "จบเลย" ไม่ต้องพูดอะไร 
ปรีดา: ใช่ครับ คุยกับเกษตรกรไม่ต้องคุยอะไร คุยแค่นี้พอ

ทุกเรื่องทุกอย่าง อยู่ที่ความตั้งใจของเรา หรือกลุ่มคน หรือองค์กร หากเรามีความตั้งใจจริง ลงมือทำ แล้วจะเกิดผลแห่งความตั้งใจนั้นตามมา ผมอธิบายให้พี่เกษตรกรฟังว่า การจัดการปัญหาที่ง่ายที่สุดคือ ทำที่ตัวเรา เกษตรกรไม่ฟังเรา เพราะอะไร เพราะเราไม่มีคุณไม่มีโทษกับเขา เราต้องสร้างคุณ ด้วยการมีลูกค้าอยู่ฝั่งเรา เท่ากับเรามีสิ่งที่เกษตรกรต้องการ หากใจเราทุกข์ เราก็ต้องจัดการใจเรา วิธีเหล่านี้แก้ง่ายๆ เข้าใจว่าปัญหาอยู่ตรงไหน แก้ตรงนั้น

ผมทำงานด้านไอที ผมใช้ไอที และคิดว่า ใช้เป็นในระดับหนึ่ง แต่เมื่อวันหนึ่งการที่เราใช้ไอที ใช้ Social Network แล้วทำให้เกิดทุกข์ ง่ายที่สุดคือ เราหยุดใช้ และเลือกที่จะหยุดกับเฉพาะปัญหานั้นๆ คือ เลือกจัดการตัวเรากับบุคคลนั้น ผมกำลังหมายถึง การ Unfriend กับเพื่อน (ระบบเพื่อน) ใน facebook ไม่เคยคิดมาก่อนว่าต้อง Unfriend ใคร แต่กลับเป็นเรื่องดีๆ เพราะพอทำปุ๊บ มีความสุขปั๊บ กลับเป็นว่า คนสำคัญที่เรา Unfriend ไปนั้น มาถามเราว่าดูภาพที่อัพโหลดขึ้นไปหรือยัง พอเห็นว่าผมยังไม่ได้ดู เธอจึงนำเปิดหน้าเพจของเธอให้ผมดู กลับได้พูดคุยกันมากขึ้น

บางครั้งการใช้ไอทีในชีวิตประจำวัน อาจทำให้เราละเลยหลายเรื่องไป ผมจึงอยากเสนอแนะเชิญชวนเพื่อนๆ ว่า ถ้าเราลอง Unfriend กับใครบางคน คุณก็อาจได้คนๆ นั้น กลับมาเป็น Friend แทนก็ได้ คำแนะนำนี้ยังขึ้นอยู่กับ ความเป็นเฉพาะบุคคลของคนๆ นั้นด้วยนะครับ เพราะว่า ทุกๆ คน แตกต่างกัน

ผมมีความสุขกับเรื่องราวที่เธออยากให้รู้มากกว่า เรื่องราวที่เธอแบ่งปันไปทั่วโลกออนไลน์

(หมายเหตุ: นำภาพตอนจบ ป.ตรี มาเป็นภาพประกอบเพราะไม่มีภาพประกอบครับ)