196: ความรู้สึกต่อการเป็นจิตอาสาที่อาสาด้วยจิตใจจากก้นบึ้งของจิตใจจริง (ความรู้สึกส่วนตัว) เมื่อ 13-12-2558

สวัสดีครับเพื่อนๆ วันนี้มีความรู้สึกผสมผสานอย่างบอกไม่ถูก แต่ยังคงเป็นเช่นเดิมเสมอๆ ที่สิ่งที่คิดนั้นมักเป็นเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องของตัวเอง อาจจะเกี่ยวพันก็ตรงเป็นความรู้สึกที่สื่อสารกับตัวเองได้อย่างชัดเจนเมื่อปี 2554 กับความรู้สึกของ "จิตอาสา" เพื่อนๆ จะทราบดีว่า ผมเป็นคนพิการทุพพลภาพ ซึ่งการดำรงชีวิตปกติคือ การกึ่งนั่งกึ่งนอนบนเตียง ดังนั้นจึงเป็นการย้ำเตือนผู้อ่านทุกท่านได้อย่างชัดเจนว่า การอาสาด้วยจิตใจ จนเป็นศัพท์ยอดฮิตว่า "จิตอาสา" นั้น เริ่มจากจิตใจ อย่างแท้จริง

ภาพการบริจาคจาก "กิจกรรมด้วยรักและห่วงใย ปันน้ำใจสู่พิจิตร" ครั้งที่ 2
เมื่อ 28 พ.ย.58 ลิงก์ http://csr-rg.blogspot.com/p/blog-page_11.html 

ผมคิดเห็นว่าการปลูกฝังจิต ที่เมื่อเติบโตขึ้นมาแล้วจะเป็นผู้อาสา ได้นั้น ส่วนใหญ่น่าจะมีพื้นฐานในวัยเด็ก ซึ่งผมได้รับจากอาม้า (คุณแม่) มาอย่างเต็มที่ ชีวิตดำเนินไปเรื่อยๆ จนต้องกลายเป็นคนพิการรุนแรงเมื่อปี 2544 ต้องกลายเป็น จิตอาสาให้กับตัวเอง คือ ถึงเวลาที่เราต้องเ้มแข็งทางด้านจิตใจ ในที่สุดทำให้คนรอบข้างที่รักเรารู้สึกดีไปด้วย คือ เป็นจิตอาสาให้กับครอบครัวตัเวอง วันเวลาผ่านไปจนถึงปี 2554 ที่ได้มีโอกาสจากพี่ท่านหนึ่งในการเข้าไปมีส่วนร่วมในการเป็นจิตอาสา อีกทั้งยังได้ร่วมกับน้องๆ คนพิการ ก่อตั้งกลุ่ม "อาสาสมัครคนพิการช่วยเหลือผู้ประสบภัยพิบัติ" ประสบการณ์ในครั้งนี้ ผมได้รับมากมายจนเป็นฐานวิธีคิดและปฏิบัติจนถึงปัจจุบัน โดยเฉพาะจากพี่ที่ได้ให้โอกาสผม ว่าการให้อย่างแท้จริง นั้นมีทิศทางที่ควรจะเป็นอย่างไร ที่สำคัญคือ ทำให้ผมเข้าใจสถานะบางอย่างของตัวเอง

ช่วงหนึ่งในชีวิตที่คิดว่าควรจะแย่ที่สุด ผมเคยคุยกับตัวเองว่า "ต้องอดทนเป็นเสือลำบากไปก่อน" งานจิตอาสา ทำให้ผมก้าวข้ามผ่าน ตัวเองมาได้อีกขั้นหนึ่ง จากนั้นผมมีโครงการอีกหลายโครงการที่ช่วยเหลือผู้อื่น เรื่อยมาจนได้มาพบกับผู้หญิงที่มีจิตใจคล้ายกันในการเป็นผู้ให้ หรือ จิตอาสา แต่มีรูปแบบที่แตกต่างกัน โดยที่รูปแบบของเธอนั้น ไม่เหมือนใคร และเธอทำให้ผมศรัทธา และรักเธอมากขึ้น มากขึ้น เรื่อยๆ แม้ว่าเธอจะอายุน้อยกว่าถึง 7 ปี แต่ผมก็เรียนรู้หลายเรื่องจากเธอ ทุกๆ วัน โดยเฉพาะมุมมองทางกระบวนการ ต่อเนื่องถึงการเป็นจิตอาสาที่มีอยู่เต็มเปี่ยมในตัวของเธอ

การต่อสู้ของเธอ ทำให้ผมได้มีีโอกาสรู้จักกับพี่ๆ เพื่อนๆ ของเธอ ทำให้ผมได้พบกับ "นักจิตอาสา" ตัวจริงอีกจำนวนมาก เหมือนผมได้เจอคนพวกเดียวกัน ผมได้เรียนรู้คำว่า "จิตอาสา" อีกขั้นหนึ่ง คือ พี่ๆ บางท่าน เป็น "จิตอาสาทั้งชีวิต" ทุกขณะจิตทำเพื่อคนอื่น หรืออีกนัยยะ คือ คนไทยทั้งประเทศ (ไม่ใช่คนอื่นในความคิดของพี่ๆ) ไม่สนใจว่าคนอื่นจะคิดร้ายกับตัวเองอย่างไร สนใจเพียงสิ่งที่ทำนั้นทำเพื่อแผ่นดิน ผมเคยนึกถึง ยอดมนุษย์ฮีโร่ ที่เราดูในภาพยนตร์ไม่ต่างกัน ทั้งจิตใจ ความคิด ความสามารถ ความมุ่งมั่น ขอนับถือพี่ๆ และภรรยาของผมด้วยกับคำว่า "จิตอาสาทั้งชีวิต"

จากคนที่เป็น "จิตอาสาเท่าที่มีชีวิตเหลืออยู่"