ประมาณ ตี 1 กว่าๆ ของเช้าวันพฤหัสบดีที่ 8/5/2551 ผม ม้าไพ และเตี่ย เดินทางไปที่วัดหนองทาระภู อ.หันคา จ.ชัยนาท พร้อมรถกระบะวีโก้ สีขาว และผลไม้เต็มท้ายรถ ทั้ง ฝรั่ง สับปะรด เงาะ ลองกอง มะม่วง กล้วยหอม ลิ้นจี่ มูลค่าก็น่าจะราวๆ 8,000 บาทได้
ช่วงแรกของการเดินทางก็พูดคุยกันเรื่องนั้น เรื่องนี้ จนผมนอนหลับไป รู้ตัวอีกทีก็ถึงวัดหนองทาระภูแล้ว และก็หลับต่ออีกเกือบ 3 ชั่วโมงได้ มาตื่นอีกทีก็ราวๆ 8.30 น. ตอนเช้าครับ ผมเห็นคนเริ่มทยอยมาที่โรงทาน แต่คนยังไม่หนาแน่นเท่าไหร่ ผมขอให้ม้ากับเตี่ย ช่วยพาไปนั่งรถเข็นเพื่อที่ดูบรรยากาศการทำทาน ในลักษณะโรงทาน ซึ่งผมไม่เคยเห็นมาก่อน
บรรยากาศในโรงทานที่เริ่มมีคนมาทานอาหารช่วงเช้า ก็นั่งกันหลวมๆ ไม่หนาแน่นเท่าไหร่ ส่วนบนโต๊ะที่ทางเราได้เพื่อวางผลไม้นั้นก็ใหญ่พอสมควร สามารถเตรียมผลไม้ และจัดวางให้ทุกคนมาหยิบได้สะดวก
แต่ว่าผลไม้ที่นำมานี่สิครับ มันเยอะมากๆ เลยครับ (กระซิบบอกนิดนึงนะครับ มากจนขนาดว่า อยู่จนจบงานได้เลยครับ) แล้วผู้ช่วยที่ม้าไพ ขอแรงไว้ก็ไม่สามารถเดินทางมาร่วมทำทานได้ จึงเป็นเรื่องหนักสำหรับม้าไพกับเตี่ยแค่ 2 คน
และแล้ว ผมก็มองไปเห็น นักเรียนมัธยมปลายกลุ่มหนึ่งพอดี กำลังเดินมาทางเรา ซึ่งจริงๆ แล้วพวกน้องๆ ตั้งใจจะเดินมาที่โต๊ะที่ติดกับเราทางด้านหลัง ที่เป็นอาหารโต๊ะจีน และผมเห็นมีน้อง 2 คนเหมือนเข้าไปถามกับคนที่มาทานเหมือนทางเราเช่นกัน คราวนี้ผมก็คอยสังเกตุเลยครับว่า จะมีโอกาสขอแรงน้องๆ มาช่วยได้บ้างหรือเปล่า คือว่า ยอมรับเลยครับว่า ต้องขอแรงน้องๆ จริงๆ ตั้งใจอย่างนั้น เพราะเตี่ยกับม้าไพ ยังไม่ได้นอนเลย
ในที่สุดก็มีน้อง 2 คนที่เห็นผมยกมือ และผมได้ขอความช่วยเหลือ น้องๆ ก็ขอไปปรึกษากับอาจารย์ที่มาคอยควบคุมก่อน สักพัก น้องทั้ง 2 คนก็เข้ามาช่วยเหลือ ผมดีใจ และโล่งอกที่มีคนมาวยแบ่งเบางานที่ยังรออีกมากพอสมควร จากนั้นมีน้องผู้ชายเข้ามาช่วยอีก 1 คน ทำให้เตี่ยมีลูกมือ มัดลิ้นจี่เป็นพวงๆ เพื่อให้คนที่มาทานหยิบไปสะดวก
ภาพน้องที่เข้ามาช่วยพวกเราจัดเตรียมผลไม้ครับ ถ้าจำไม่ผิด น้องที่อยู่ทางซ้าย จะชื่อ เนตรนภา ขำกล่ำ ส่วนคนอื่นไม่ทันสังเกตุครับ ไม่นานก็มีน้องๆ อีกหลายคนเข้ามาช่วย ทำให้งานเร็วขึ้น
ภาพน้องๆ ที่เข้ามาช่วยกันเป็นกลุ่ม
ภาพน้องผู้ชายคนแรกที่เข้ามาช่วยเตี่ยจัดลิ้นจี่ ยืนไกลสุด ใส่เสื้อยืดขาว แขนดำ ก็คือม้าไพ
ภาพอีกภาพหนึ่ง ที่แสดงให้เห็นว่างานใกล้เสร็จแล้ว
ก่อนน้องๆ จะไปช่วยเหลือคนอื่นต่อไป ก็เลยขอถ่ายภาพเก็บไว้เป็นที่ระลึก และผมก็ยังขอให้น้องคนหนึ่ง ช่วยเขียนรายชื่อเพื่อนๆ เพื่อที่ผมจะได้มาขอบคุณน้องๆ ในบล็อกแห่งนี้
น้องคนเดิมขอเพิ่มชื่ออาจารย์ที่เป็นที่ปรึกษา ซึ่งใจเดียวกับผมเลย แต่ก็ไม่อยากรบกวนน้องเขาอีก พอดีน้องเขาเพิ่มให้ดั่งใจ ก็ขอขอบคุณด้วยครับ ผมจึงขออนุญาตลงรายละเอียดในเว็บบล็อกนี้เลยนะครับ
น้องๆ เหล่านี้มาจาก "โรงเรียนหันคาพิทยาคม" ครับ และเป็นสมาชิก "ชุมนุมอาสายุวกาชาด" มีทั้งหมด 9 คนครับ คือ น.ส.ขนิษฐา เอี้ยงปาน, น.ส.ภาวนา สิงห์สม, น.ส.ดวงพร พุ่มจำปา, น.ส.สาวิตรี เพิ่มธัญกร, น.ส.นันทนา เชียงสิน, น.ส.เนตรนภา ขำกล่ำ, น.ส.ศิริประภา สุวรรณสถิตย์, นายประจักษ์ เผือกแข็ง และนายเสริมวิทย์ กาฬภักดี ส่วนอาจารย์ที่ปรึกษาคือ อาจารย์ฉลวย อ่วมสุข
ต้องขอขอบคุณน้องๆ ทุกคนที่เข้ามาช่วยนะครับ และขอขอบคุณอาจารย์ฉลวย อ่วมสุข ที่พาลูกศิษย์ มาช่วยส่วนรวม สังคม อย่างน่าชื่นชมครับ
สังเกตุให้ดีนะครับ ว่าของในถาดหมดเกลี้ยงเลย มีเหลือแต่กล้วย แต่ถ้าเทียบกับภาพบน ที่ของเต็มทุกถาด ใช้เวลาไม่ถึงชั่วโมง ทำให้ผมเริ่มคิดถึงเรื่องบางสิ่งบางอย่าง ซึ่งคิดว่าจะเขียนเป็นบทความในครั้งต่อๆ ไป เพราะเป็นเรื่องของมุมมอง ความคิดครับ แต่สร้างประเด็นไว้ก่อนได้ครับ คือเรื่อง การให้ทาน กับการถือศีล และทำภาวนา เพราะถ้ามาเขียนตรงนี้มันคงยาวจนเกินไป
พอน้องๆ ไปช่วยคนอื่นๆ แล้ว ก็มีคนรู้จัก มาช่วยเป็นระยะๆ จนจบงาน
ใกล้บ่ายสองโมงแล้ว คนเริ่มวายแล้ว ของเกือบหมดแล้ว ม้าไพจึงแบ่งของบางส่วนไว้ให้คนที่มาช่วยล้างจานให้กับทางวัดประมาณ 4-5 คน ผมคิดว่าไอเดียการนำผลไม้มาทำทานนั้นดีมาก เพราะว่าเป็นการส่งเสริมให้คนทานผลไม้ และการเตรียมงานก็ไม่ยุ่งยากอะไร คนทานก็สะดวก แต่ราคามันสูงเท่านั้นเองครับ
จริงๆ แล้วตั้งใจว่า วันนี้จะให้ปู่เล็ก ช่วยครอบครูให้ด้วย แต่ว่าลูกศิษย์ที่มาร่วมพิธีเยอะมากๆ ครับ ปู่เล็กจึงให้กลับกันก่อน จึงแวะถ่ายรูปงานในพิธีมาฝากผู้อ่านครับ เป็นพิธีครอบครูครับ ผมก็ไม่เคยเห็นของจริงเหมือนกัน เป็นครั้งแรก พิธีค่อนข้างใหญ่มาก ผมเคยเห็นแต่ในทีวี ที่ดารา มารวมตัวกันแล้วมีพิธีครอบครู ซึ่งน่าจะใกล้เคียงกัน
ผมตั้งใจว่ากลับมาจะรีบเขียนบทความนี้เลย แต่ก็งานเยอะ จนกว่าจะเขียนเสร็จก็เกือบ 1 อาทิตย์พอดี จบบทความนี้ จะรีบเขียนเรื่อง การไปออกบูธ CO.2gatheer Fair ต่อเลยครับ เพราะผมได้รับโลโก้งานแล้ว
ขออบคุณครับ
ปรยา 13/5/2551
