217: มองนาฬิกาเรือนนี้เมื่อไหร่ นึกถึงผู้ใหญ่ที่มอบให้ทุกครั้ง @ 17 พ.ย.60

สวัสดีครับเพื่อนๆ อันที่จริงบทความนี้ ผมควรพิมพ์ตั้งนานแล้ว เรียกได้ว่ามีโอกาสพิมพ์ตลอด เกือบ 3 ปี ทุกวัน ทุกชั่วโมง ด้วยซ้ำ แต่ก็พอจะเข้าใจตัวเองได้ว่า ตัวเองวุ่นวายขนาดไหน อย่างน้อยก็ได้ฤกษ์พิมพ์เสียที ในวันแต่งงานเมื่อ 25 พ.ค.58 กับภรรยา (นางสาวชนัญชิดา ลิ้มนนทกุล) ผมได้เชิญแขกผู้มีเกียรติประมาณ 150 ท่าน ซึ่งจำนวนมากที่ผมเรียนเชิญแบบกระทันหัน อันเนื่องจากการจัดสรรเวลาที่ไม่ลงตัว บางท่าน ผมเชิญก่อนวันงานเพียง 2 วัน ก็มี สุดท้ายผมปลื้มมากผมได้รับเกียรติ มีแขกผู้มีเกียรติมาร่วมงานมงคลสมรส 120 ท่าน ปลื้มที่สุดนะครับ

หนึ่งในแขกผู้มีเกียรติที่มาร่วมไม่ได้ แต่ท่านได้มอบของขวัญวันแต่งงานมาให้ พร้อมซองก้นถุงให้กับผมและภรรยา ของขวัญนั้นคือ นาฬิกาแขวน SEIKO SWAROVSKI ที่มีลูกเล่นกลไกขยับได้หมุนไปหมุนมา และมีเสียงเพลง ทุกชั่วโมง ก็คือ คุณหมอเทพ เชวิสิฐ (เจ้าของประตูน้ำโพลีคลีนิค) ซึ่งท่านเป็นอีกผู้ใหญ่ท่านหนึ่งที่เคยให้การ่วยเหลือผมนตอนที่ลำบาก








ผมและภรรยา พอได้ยินเสียงเพลงดังจากนาฬิกา ครั้งใด ผมจะนึกถึงคุณหมอเทพ เวชวิสิฐ ทุกครั้ง หลายครั้งผมก็จะเล่าเรื่องราวที่คุณหมอเทพ เคยช่วยเหลือ ให้กับภรรยาฟัง ซ้ำไปซ้ำมาไม่เคยเบื่อหน่าย ภรรยาที่ฟังก็จะฟังทุกครั้ง ผมได้พิมพ์บทความไว้บนบล็อกของผมก็อุ่นใจแล้ว

ขอบพระคุณคุณหมอเทพ เวชวิสิฐ อย่างมากในความเมตตาที่มีต่อผมนะครับ
จากคนพิการรุนแรง ที่ระลึกถึงคุณหมอทุกครั้งที่ได้ยินเสียงเพลงจากนาฬิกา ครับ