175: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 24: ปรับเข้าหากัน ตรุษจีนด้วยกัน @58-02-18

สวัสดีครับทุกท่าน สำหรับการปรับตัวเข้าหากันระหว่างผมกับภรรยานั้น หากมีโอกาส ในอนาคต อยากนำมาแบ่งปันบ้าง แต่คงต้องให้เวลาผ่านไปอีกสักระยะหนึ่ง เพราะนำมาแบ่งปันช่วงนี้ อาจถูกมองว่าแค่พึ่งเริ่มต้น ระยะทางพิสูจน์คน อาจดูเหมือนว่ายังไม่สมควรรึเปล่า รวมถึงบางครั้งอาจมีคนตั้งคำถามว่า ทำไมผมต้องพิมพ์บทความในลักษณะนี้ แต่เมื่อวันที่ผมไม่อยู่แล้ว คนรอบตัว คนใกล้ตัว จะเข้าใจในสิ่งที่ผมทำ การนำเสนอในมุมมองที่เราปรับตัวเข้าหากันนั้น จากผมไปอาจไม่ค่อยนำเสนอ แต่จากทางภรรยาปรับตัวผมอาจนำเสนอมากหน่อย

ครอบครัวผมเป็นคนจีน เทศกาลตรุษจีน จึงเป็นอีกวาระที่ผมอยากเล่า เพราะเป็นตรุษจีนปี 2014 ที่มีเรื่องราวใหม่ในชีวิต มีบางเหตุการณ์ที่คิดว่าไม่น่าจะเกิดขึ้นได้ เพราะผมเองก็ไม่คิดถึงแล้ว คือ การนั่งทานข้าวมื้อค่ำ พร้อมกันทั้งครอบครัว มีอาม้า (คุณแม่) มีอากู๋ (น้องชายอาม้า-ที่มีบุญคุณกับครอบครัวเรา) มีผมกับภรรยา (เจี๊ยบ ชนัญชิดา ลิ้มนนทกุล) น้องสาวทั้งสองคนกับสามีของทั้งคู่ และหลานสาวลูกของน้องสาวทั้งสองคน รวม 10 คน น้องสาวคนเล็กพูดในวงทานข้าวว่า "ขอบคุณซ้อ ที่มาทำให้ครอบครัวเราสมบูรณ์ มาดูแลเฮีย และนี่เป็นปีแรกที่เราอยู่พร้อมหน้ากัน"


ภรรยาทำหน้าที่แทนผม (ผมรออยู่ข้างล่างครับ)



ภรรยาในชุดจีน น่ารักมากครับ


จึงเป็นตรุษจีนที่สมบูรณ์ ในความรู้สึกทั้งของผม และครอบครัว ส่วนตัวยอมรับว่า ภรรยาสามารถปรับตัวเข้ากับครอบครัวผมได้เป็นอย่างดี อาจเป็นเพราะเธอมีความรู้สึกดีๆ กับครอบครัวคนจีนเป็นทุนเดิม ถึงแม้ว่าผมจะพิการรุนแรง ก็จะทำหน้าที่ตัวเองให้ดีที่สุด โดยเฉพาะการตั้งใจทำมาหากิน+การช่วยเหลือสังคมไปด้วยในตัว อีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ก็คงถึงทีผมที่ต้องปรับตัวเข้าหากับเธอในวาระสงกรานต์ เช่นกันครับ แล้วจะนำภาพมาแบ่งปันให้อ่านกันครับ