บทความชุด "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน"


240: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 70: นึกอะไรก็ได้กินอย่างนั้น เมื่อ 13 ม.ค.63สวัสดีครับทุกท่าน ก่อนจะทำงานต่อเรื่องเอกสารที่ต้องจัดการเยอะมากๆ แต่ละเลยไม่ได้ต้องรีบพิมพ์บทความทันที เพราะว่า ในใจคิดว่า "เดี๋ยวจะพิมพ์"มาหลายครั้งแล้ว คือ เรื่องการนึกในใจว่าอยากทานอะไร แล้วจะได้กินอย่างนั้น ในวัยเด็กจนโตทำงาน ครอบครัวผมพี่น้องทั้ง 3 คน จะนอนห้องเดียวกันกับอาม้า (คุณแม่) ตั้งแต่เด็กแล้วที่ผมคิดเอาเองว่า ต่างจากเพื่อนๆ ในวัยเดียวกัน คือ เวลาผมอยากทานอะไรมากๆ ผมจะไม่ค่อยได้บอกอาม้า แต่อาม้ากลับทำอาหาร หรือซื้อมาให้ทาน โดยที่ตัวผมไม่ได้พูดอะไร หลายครั้งที่ก็ไม่ได้บอกอาม้าให้รู้ เพียงรู้ในใจ ......อ่านต่อ

239: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 69: พาครอบครัวทัวร์ทำบุญรับปีใหม่อิงประวัติศาสตร์ 2563 เมื่อ 1 ม.ค.63สวัสดีครับทุกท่าน สำหรับบทความนี้อาจจะแหวกแนวสักหน่อย แต่ยังคงเกี่ยวข้องกับภรรยาโดยตรงเพราะผมทำเองไม่ได้ ยังไงต้องขอให้ภรรยาช่วยต้มไข่ไก่จำนวน 100 ฟอง และเตรียมสิ่งของสำหรับกราบไหว้ศาลเจ้าพ่อหลักเมือง เนื่องจากได้บนเอาไว้ว่า หากชนะคดีผมจะนำไข่ 100 ฟองมาแก้บนกับท่านเจ้าพ่อศาลหลักเมืองจังหวัดปทุมธานี และวันนี้ผมก็ต้องมีมาคัดสำเนาคำพิพากษา และเอกสารที่เกี่ยวข้องกับคดีอาญาที่ถูกฟ้องร้องจากข้าราชการ จากกรณีที่ผมออกมาขับเคลื่อนต่อสู้ เปิดโปงการโกงสิทธิ์คนพิการ ที่มีความเสียหายกว่า 1.5 พันล้านบาทต่อปี จนถูกกลุ่มทุจริตคอรัปชั้น และทุจริตประพฤติมิชอบ รวมถึงผู้เกี่ยวข้อง .....อ่านต่อ

238: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 68: พาครอบครัวทัวร์ทำบุญรับปีใหม่อิงประวัติศาสตร์ 2563 เมื่อ 1 ม.ค.63เริ่มต้นตอนเช้าที่ไหว้พระที่บ้าน สวดมนต์ข้ามปี ไหว้เจ้าที่หน้าบ้าน ไหว้พระภูมิของหมู่บ้าน จากนั้นภรรยาเตรียมขนมที่พร้อมเจอใครก็สามารถให้ทานได้เลยทันที ประมาณ ๑๒.๓๐ น. น้องคนขับรถมาถึง ขับรถถึงทางออกหน้าทางเข้าออกหมู่บ้าน ให้ของขวัญปีใหม่กับ รปภ. ก่อนเลย ตั้งแต่เช้าถึงเย็นยังไม่สามารถไปหาอาม้า (คุณแม่) ได้ คงต้องรอเย็นๆ ครับเพราะอาม้าไปทำบุญตั้งแต่เช้าครับ .....อ่านต่อ

237: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 67: วันครบรอบแต่งงาน 25 ธ.ค.62 ที่ข้าพเจ้าทั้งรู้สึกมีความสุขกับอาม้า ภรรยาและครอบครัว @ 25 ธ.ค.62สวัสดีครับทุกท่าน ใกล้ส่งท้ายปีเก่า 2562 และรับปีใหม่ 2563 หากท้าวความย้อนไป 6 ปีก่อนหน้านี้ เมื่อวันที่ 25 ธ.ค.57 ผมกับคุณเจี๊ยบ ชนัญชิดา ลิ้มนนทกุล ได้แต่งงานกัน นับเป็นจุดเริ่มต้นของการเป็นครอบครัวที่ต่อสู้เพื่อส่วนรวมร่วมกันมานับแต่วันนั้น และด้วยความโชคดีของครอบครัวเราที่คุณเจี๊ยบได้สนใจและติดตามรายการ "ช่องส่องผี" ที่มี อาจารย์เรนนี่ คุณบ๊วย และอาจารย์เจม 3 ท่านที่ร่วมมือกันอย่างลงตัวในการออกเดินทางทั่วประเทศที่จะบอกเล่าเรื่องราวของบาปกรรม ผ่านดวงวิญญาณ เพื่อสั่งสอนให้คนในสังคมไทยเริ่ม .....อ่านต่อ

236: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 66: วันเกิด 25 ก.ค.62 ปีที่ข้าพเจ้าทั้งรู้สึกมากมายกับภรรยาและครอบครัว @ 25 ก.ค.62สวัสดีครับเพื่อนๆ ทุกท่าน วันนี้เป็นวันเกิดครบอายุ 47 ปี ซึ่งมีความพิเศษอีกปี ผมสังเกตเองว่าความพิเศษในวันเกิดสำหรัับผมเพิ่มขึ้นทุกปี เริ่มจากภรรยาให้ผมโกนหนวด (ปกติผมอยู่บ้านจะไม่โกนหนวดจนกว่าจะถึงวันที่ออกนอกบ้าน) สระผม ทำทุกอย่างเหมือนผมอออกนอกบ้าน จากนั้นเธอก็อาบน้ำแต่งตัวไปร้าน "บ้านอร่อย ๒๕" แต่เช้า กลับมาพร้อมของในร้านให้ผมร่วมจบเพื่อนำไปถวายพระภิกษุ โดยไปถวายพระพร้อมกับคุณแม่ภรรยา (แม่แม็ต) ผมก็ยังนึกในใจว่า วันนี้ดีจังคงเป็นวันพิเศษ เพราะภรรยาพาแม่ยายไปทำบุญที่วัดด้วย คือไม่รู้ตัว ว่าทำบุญวันเกิดให้ .....อ่านต่อ

235: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 65: "แม่นกป้อน (แหนมเนือง) ลูกนก" @ 25 มิ.ย. 62สวัสดีครับทุกท่าน ก่อนหน้านี้ไม่นานภรรยาได้มีโอกาสเข้าไปมีส่วนในเรื่องการทำการค้าโดยใช้คีออสประมาณ 3 เดือน ซึ่งทำให้เสียเวลาไปพอสมควร แต่ก็ทำให้มีประสบการณ์และเราสองคนได้พัฒนางานต้นแบบขึ้นมา โดยวิเคราะห์ปัญหารอบด้านควบคู่การตลาดจนกลายเป็นร้าน "บ้านอร่อย ๒๕" ขึ้นมา ซึ่งมีสินค้าเพื่อสุขภาพเป็นส่วนใหญ่ วันนี้ครบรอบประจำเดือน คุณเจี๊ยบอยากทานแหนมเนือง ที่ร้านบ้านอร่อย ๒๕ ขายเอง ขึ้นมา ผมเลยแอบถ่ายภรรยามาเขียนไว้ในบทความ "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 65 ว่า "แม่นกป้อน (แหนมเนือง) ลูกนก" เพราะความรู้สึกผมเป็นเช่นนั้น ภรรยา .....อ่านต่อ

233: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 64: "5 ปีที่รัฐสภา" @ 14 พ.ย. 61สวัสดีครับเพื่อนๆ พบกันครั้งแรกที่รัฐสภา วันนี้ 14 พ.ย.61 ผ่านมา 5 ปี ได้มีโอกาสกันอีกที่รัฐสภา อีกครั้ง เหมือนกันที่ยังคงทำหน้าที่เพื่อส่วนรวม ต่างกันตรงที่ปัจจับันเป็นครอบครัวเดียวกัน ขออนุญาตท่านเจ้าที่ถ่ายภาพด้วยกัน แดดส่องหน้าตาหยีกันเล็กน้อย แต่เป็นความรู้สึกดีๆ ที่มีต่อกันครับ ว่าไปแล้วก็ต้องแต่งกลอนรำลึกไว้สักหน่อยครับ

พบหน้ากัน วันแรก 15 พฤศจิกา
ปี 56 ล่วงผ่านมา ไม่สงสัย
ทำเพื่อชาติ เพื่อแผ่นดิน ทำด้วยใจ
จึงอยู่ร่วม กันได้ ไปด้วยกัน .....อ่านต่อ

230: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 63: "ทำไมต้องมีเธอ" @ 1 ก.ย. 61สวัสดีครับเพื่อนๆ ในระยะหลังตั้งแต่ดูละครเรื่องบุพเพสันนิวาส ทำให้มีโํอกาสแต่งกลอนที่มีสัมผัสมากขึ้น กว่าสมัยก่อนที่แต่งกลอนแล้วกระโดกกระเดก จึงอาจจะมีบางบทความบ้างที่ไม่ได้เขียนเป็นข้อความ แต่ยกมาให้อ่านกันเล่นๆ เป็นกลอนแทนนะครับ สำหรับกลอนบทนี้ แต่งเพราะเมื่อเช้าเราสองคนมีพูดคุยกันหลายเรื่อง ร่วมทุกข์สุขกันมาแบบหฤโหด นอกจากจะเป็นอารมณ์ที่ตั้งใจให้บทความต่างๆ ไว้เป็น "The Letter" ให้ภรรยาได้เข้ามาอ่าน ในวันที่ผมไม่อยู่แล้ว ก็อยากเป็นกำลังใจให้ภรรยา ไปด้วยในตัวครับ .....อ่านต่อ

229: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 62: ภรรยาบ่นว่า "อย่าหวัน้ำบ่อหน้า" ครับ @ 5 ส.ค.61:: สวัสดีครับเพื่อนๆ ทุกท่าน บทความนี้ต่อเนื่องจากบทความ 226: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 60: ภรรยาปลูกพืชสวนครัวหลังบ้านเพราะทำครัวทุกวัน @ 28 พ.ค.61 เพราะว่าภรรยาทำสวนผักเล็กๆ ขึ้นมาอันเนื่องจากรับไม่ได้ว่า กระเพราะกำละ 10 บาท ทำให้ปัจจุบัน ครอบครัวเรายังไม่ได้มีโอกาสซื้อใบกระเพราอีก ผมกับภรรยามักสนทนากันบ่อยๆ เรียกว่า สนทนากันทุกวัน เพราะว่า เราไม่ค่อยไปเที่ยวที่ไหน จึงอาศัยคุยกันเป็นประจำแทน จนเมื่อวานภรรยาพูดขึ้นมาว่า "เนี่ยละนะ เขาถึงว่า อย่าหวังน้ำบ่อหน้า" ผมรู้สึกชอบการสื่อความหมายนี้ จึงนำมาพิมพ์เป็นบทความเก็บไว้ครับ .....อ่านต่อ

227: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 61: วันเกิด 25 ก.ค.61 ปีที่สมบูรณ์ของข้าพเจ้าทางจิตวิญญาณ @ 25 ก.ค.61สวัสดีครับเพื่อนๆ ทุกท่าน หลังจากผมซึ่งเป็นคนพิการรุนแรง มีโอกาสมีครอบครัว เรียกว่า ในอดีตเป็นเพียงความฝัน มากกว่านั้นไม่เคยคิดว่าจะมีโอกาสแยกครอบครัวออกมา เพราะความพิการที่เป็นนั้นเอาเรื่องอยู่ จนวันที่ได้มาพบกับคุณเจี๊ยบ วันนี้เป็นวันครบวันเกิดของผมเอง ที่ไม่สามารถไปล้างเท้าอาม้าได้ในปีนี้ ภรรยาจึงขับรถไปรับอาม้า (คุณแม่) ท่ืั้บ้านและไหว้พวงมาลัยอาม้าบนเตียงแทน และก็นั่งคุยกันภาษาแม่ลูกพักใหญ่ จากนั้นภรรยาก็พาอาม้าไปส่งที่บ้าน .....อ่านต่อ

226: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 60: ภรรยาปลูกพืชสวนครัวหลังบ้านเพราะทำครัวทุกวัน @ 28 พ.ค.61: สวัสดีครับเพื่อนๆ ทุกท่าน นานแล้วห่างจากการเขียนบล็อก เพราะว่ามีงานรุมเร้ามาก จนถึงตอนนี้ก็ยังทำไม่เสร็จ แต่พอดีภรรยาส่งภาพมุมสวนครัวเล็กๆ หลังบ้าน ดูแล้วสดชื่น เลยอยากพิมพ์บทความเอาไว้อ่าน คร่าวๆ ผมพอได้ยินภรรยาบ่นๆ ว่า กระเพรากำละ 10 บาท ส่วนตัวก็รู้สึกว่า อึม! ราคาสูงเหมือนกัน พอดีมุมหลังบ้านฝั่งห้องทำงานที่ต่อเติมใหม่นั้นยังว่างอยู่ เคยเอาดอกไม้คุณนายตื่นสายมาปลูก ตายเรียบเลย ภรรยาจึงปลูกต้นกระเพรา และต้นพริกขี้หนู แทน เพราะกระเพราแพง และที่บ้านเราก็กินข้าวผัดกระเพรากันบ่อย เนื่องจากภรรยาชอบทำอาหารทานเอง สบะอาดกว่าทานนอกบ้าน .....อ่านต่อ

225: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 59: ครบรอบ 3 ปี มงคลสมรส ครบรอบ 4 ปี ที่รักกัน @ 25 พ.ค.61ทุกวันที่ ๒๕ ของทุกเดือน ผมจะมอบดอกไม้ให้ภรรยา และวันนี้ ๒๕ พฤษภาคม ๒๕๖๑ เป็นทั้งวันเกิด และวันครบรอบแต่งงาน (ฉลองมงคลสมรส) ของเราสองคน กลอนนี้เป็นกลอนที่สื่อสารกับภรรยา ที่เป็นทั้งภรรยา เป็นน้องสาว เป็นเพื่อน เป็นพยายาล เป็นคนขับรถ เป็นผู้ดูแล เป็นเลขานุการ เป็นเชฟ (แม่ครัว) เป็นเสมียน เป็นแม่บ้าน เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของผม วันนี้จึงเป็นวันแห่งความสุขใหญ่สำหรับครอบครัวเรา .....อ่านต่อ

224: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 58: "บุพเพสันนิวาส พาลข้าพเจ้า" @ 12 มี.ค.61
"บุพเพสันนิวาส พาลข้าพเจ้า"
บุพเพ สันนิวาส พาลพาคิด
โอ้ดวงจิต โอ้ชีวิต มิสบสม
เดือนปีผ่าน เนิ่นนาน ความพิกล
พิสูจน์ตน ผ่านงาน ผ่านความเพียร
บุพเพ สันนิวาส พาลพาพบ
ให้ประสบ รวมพลัง ครั้งยิ่งใหญ่ .....อ่านต่อ

222: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 57: ดอกไม้ประจำวันที่ 25 ของทุกเดือนที่เปลี่ยนไป @ 25 ม.ค.61สวัสดีครับทุกท่าน โดยปกติที่ผมปฏิบัติ คือทุกวันที่ 25 ของทุกเดือน ผมจะต้องมีการมอบดอกไม้หรือดอกกุหลาบให้กับภรรยา แต่มีบ้างบางเดือนที่พอเวลางานยุ่งมากๆ แล้วไปร้านประจำตอนค่ำแล้ว ปรากฎว่าดอกไม้หมด ครั้นจะซื้อวันรุ่งขึ้นก็ไม่ตรงวันที่ 25 ผมจะใช้วิธีไปทบในเดือนถัดไปแทน ในเดือนมกราคม 2561 นี้ก็เช่นกันที่ผมไม่ได้ออกนอกบ้าน ทำงานจนลืมวางแผนที่จะออกไปซื้อดอกกุหลาบ เพราะโดยปกติผมต้องวางแผนออกนอกบ้านทุกวันที่ 25 ของเดือน เรื่องสลับกันภรรยาไปตลาดหัวโค้ง (ตลาดพิมลราช) กลับซื้อดอกไม้มาให้ผมสำหรับวางไว้บนโต๊ะทำงานแทน ทำให้ .....อ่านต่อ

221: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 56: การเดินทางที่ทำให้รักมากขึ้นทุกครั้ง @ 11 ม.ค.61สวัสดีครับทุกท่าน บทความนี้อาจจะยาวสักนิด แต่หวังว่าจะพอเป็นแนวคิดให้กับผู้อ่านได้นะครับ ถึงการปรับความคิดของตัวผมเองและภรรยา ให้เป็นตัวอย่างกัน เริ่มจากภรรยาของผมจะกลับบ้านที่จังหวัดพิจิตรบ่อยๆ แน่นอนว่าส่วนใหญ่ผมจะได้เดินทางไปด้วย ครั้งไหนไม่ได้ไปด้วยเพราะต้องทำงาน ส่งงาน เป็นหลัก เพราะงานเอกสารผมเป็นคนจัดทำเองเกือบทั้งหมด ถึงแม้ว่าผมจะเคยคิดเสมอๆ ว่า ไม่ได้เป็นคนต่างจังหวัด คงไม่มีโอกาสไปรถติดบนถนนในช่วงเทศกาลปีใหม่ สงกรานต์ แน่ๆ อนาคตไม่ใช่อย่างที่เราคิดเสมอไป .....อ่านต่อ

219: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 55: ขอบคุณสำหรับเมนูอาหาร "มั้งสวิรัติ" ที่ทำให้ทานตลอด 2 เดือนครับ @ 31 ธ.ค.60สวัสดีครับเพื่อนๆ คราวที่ผ่านมาตอนที่ 215 ผมได้เกริ่นถึงการทำอาหารให้ทานบ่อยๆ ของภรรยา เพราะภรรยามีความสามารถด้านการทำอาหาร ชอบทำเมนูแปลกๆ ให้ผมทาน ประกอบกับช่วง 2 เดือนที่ผ่านมา (พ.ย.-ธ.ค.60) ผมทานเจเขี่ย+มั้งสวิรัติ ซึ่งหมายถึง ทานอาหารปกติ เพียงแต่ไม่กินเนื้อสัตว์ เช่น สั่งก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นปลา มาทาน ผมให้ภรรยาตักลูกชิ้นปลาออกไป หรือสั่งข้าวขาหมู ก็ไม่เอาหมู เป็นต้น และสำหรับคำศัพท์ว่า "มั้งสาวิรัติ" นั้น ก็เพราะไม่ได้ มังสาวิรัติแท้ๆ เพราะก็อารมณ์เจเขี่ย เหมือนกัน คือถ้ามีเนื้อสัตว์ปน ก็เขี่ยออกไป ซึ่งภรรยาก็ทำให้ทานตลอดทั้ง 2 เดือน .....อ่านต่อ

215: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 54: ขอบคุณสำหรับเมนูอาหารแปลกๆ ที่ทำให้ทานตลอดครับ @ 6 พ.ย.60สวัสดีครับเพื่อนๆ สำหรับผมแล้วการมีชีวิตคู่ มีครอบครัว ไม่เคยคิดว่าจะเป็นไปได้หลังจากที่ต้องกลายเป็นคนพิการทุพพลภาพรุนแรง แต่ในที่สุดเรื่องเป็นไปไม่ได้ ก็เป็นไปได้ ความแน่นอนก็คือความไม่แน่นอน (CHAOS) เป็นสัจธรรม ผมจึงได้มีภรรยา มีครอบครัว ดังปัจจุบัน ซึ่งอีกเรื่องที่นอกเหนือการประเมิน คือ ภรรยา ทำอาหารเก่ง (แปลว่าอร่อยด้วยครับ) จำได้ตลอดว่า เราสองคนชอบอยู่ที่บ้าน หมายถึง ไม่ค่อยชอบไปเที่ยวนอกกบ้าน ภรรยาชอบทำอาหารเมนูแปลกๆ ให้ลองกินดู ก็มีทั้งเตรียม .....อ่านต่อ

210: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 53: ขอบคุณสำหรับหลังบ้านที่เป็นทุกสิ่งทุกอย่างอีกครั้งครับ @ 59-11-17สวัสดีครับทุกท่าน สำหรับบทความชุดถึงภรรยาครั้งนี้ ใกล้เคียงที่ผ่านๆ มา ครับในประเด็นที่ภรรยามีหน้าที่มากมาย โดยเฉพาะในเรื่องที่เกี่ยวข้องกับคนพิการ ผมจึงนำภาพที่ผมประทับใจ ในรอยยิ้มของภรรยา เมื่อได้มีโอกาสไปบรรยายสัญจร "จริงใจไม่ละเมิดสิทธิ์คนพิการ" ครั้งที่ 7 ที่จังหวัดตาก (อบจ.ตาก) แล้วต้องมีการบรรยายถึงการดูแลสุขภาพตัวเอง ผมนึกไปถึงเวลาเราไปดูเล่นมายากล แล้วต้องมีผู้ช่วยนักมายากล เหมือนกันทุกอย่าง ภรรยาผมต้องมาเป็นผู้ช่วยบรรยายแสดงการใช้ "เป้ยังชีพ" .ในการดูแลเรื่องการใช้งานถุงเก็บปัสสาวะ เพื่อรักษาสภาพของไต ให้ทำงานได้ยาวนานที่สุดเท่าที่จะ .....อ่านต่อ

206: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 52: ขอบคุณสำหรับหลังบ้านที่เป็นทุกสิ่งทุกอย่างครับ @ 59-12-01สวัสดีครับเพื่อนๆ สำหรับบทความตอนนี้ ไม่มีอะไรมากไปกว่า ได้มีโอกาสถ่ายภาพคู่แบบเซลฟี่ (Selfie) กับภรรยา ซึ่งไม่ค่อยได้ถ่ายสักเท่าไหร่ ภาพคู่บทความนี้ถ่ายขณะกำลังรอเซ็นต์สัญญาจ้างดำเนินการกับทางบริษัท บอร์เนียว เทคนิเคิล (ประเทศไทย) จำกัด ระหว่างรอผู้ใหญ่ พอเห็นภาพทำให้นึกถึงเรื่องราวต่างๆ ที่ผ่านมากว่าจะแต่งงานกัน จนถึงสถานการณ์ที่ผ่านความลำบากมาด้วยกัน โดยเฉพาะเรื่องโครงการฝึกอบรมคนพิการที่เหมือนเราองคนตกอยู่ในวงล้อมกลางสนามรบ ทั้งต่อสู้กับความถูกต้อง ที่ต้องทำให้งานลุล่วงบนพื้นฐานของระเบียบตามกฎหมาย ต่อสู้กับความโลภของ .....อ่านต่อ

205: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 51: ขอบคุณสำหรับความพยายามของภรรยาที่จะร่วมกันนำพาคนพิการไปสู่วงจรชีวิตใหม่ รู้สิทธิ์ พิชิตอาชีพถาวร ด้วยกันครับ @ 59-11-21: สวัสดีครับเพื่อนๆ สำหรับบทความนี้ผมอยากอ้างอิงถึงการตะเวณจัดกิจกรรมสัญจร บรรยาย "จริงใจไม่ละเมิดสิทธิ์คนพิการ" ตามต่างจังหวัด ซึ่งแน่นอนว่าคนที่ลำบากที่สุด คือ ภรรยา ของผมเอง เพราะว่า ก่อนออกนอกบ้านเกือบ 4 ชั่วโมงในแต่ละครั้ง เธอต้องตื่นออกมาเตรียมตัวผม เริ่มจาก ทำขับถ่ายก่อนลำดับแรก ตามด้วยเก็บข้าวของขึ้นรถในระหว่างที่ผมขับถ่าย เพราะผมต้องเตรียมเอกสารสำหรับการบรรยาย รวมทั้งทำอาหารทานก่อนออกนอกบ้าน พอผมขับถ่ายเสร็จก็เช็ดตัว+แต่งตัว พอลุกนั่งบนเตียงก็ทานข้าวเช้าที่เธอเตรียมไว้ .....อ่านต่อ

201: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 50: เตรียมงานเอกสารสำหรับการขับเคลื่อนเรื่องเหมืองทองคำกับภรรยา @ 59-04-02: สวัสดีครับเพื่อนๆ สำหรับบทความนี้ก็เป็นอีกบทความที่ผมมีความรู้สึกดีๆ บนความลำบากที่เต็มใจทุกอย่างร่วมกันกับภรรยา ที่เราสองคนต้องเตรียมเอกสาร เตรียมหนังสือ ไว้สำหรับการขับเคลื่อนต่อสู้เรื่องผลกระทบจากการทำเหมืองทองคำ ส่วนตัวผมก็ศึกษาเรื่องกฎหมาย ฉบับต่างๆ รวบรวมเอกสารจำนวนมากเป็นพันหน้าของภรรยาที่ได้สะสมไว้ ซึ่งมีความสำคัญอย่างมาก เพราะแสดงถึงหลักฐานการต่อสู้มาตลอดหลายปีที่ผ่านมา เอกสารเหล่านี้มีความสำคัญถึงขั้นต้องสแกนและแยกเก็บไว้หลายที่ เพราะว่า .....อ่านต่อ

200: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 49: วันวาเลนไทน์ของข้าพเจ้ากับภรรยา @ 59-04-02สวัสดีครับเพื่อนๆ วันนี้เป็นวันที่ผมเองก็ไม่แน่ใจว่า จะเป็นความรู้สึกเดียวกันกับคนที่มีครอบครัว มีความรู้สึกกันรึเปล่า แต่เป็นวันที่ผมก็รู้สึกแปลกๆ แต่มั่นใจว่าเป็นความรู้สึกแปลกที่ดีแน่นอน เพราะว่า ผมอมยิ้มไปด้วย จึงต้องพิมพ์บทความนี้ขึ้นมา คือ ภรรยาทำกาแฟให้ 1 แก้ว โดยใช้แก้วที่ผมนำไปสกรีนภาพถ่ายในวันฉลองมงคลสมรส พอสักพักลูกสาวก็ทำขนมแบบตกแต่งหลายชนิดมาให้อีก 1 จาน หลังทำเอกสารเสร็จไป 1 เรื่อง .....อ่านต่อ


199: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 48: สตรีสากลสำหรับข้าพเจ้า @ 59-03-08: สวัสดีบทุกท่าน วันที่บันทึกนี้เป็นวันที่ 8 มีนาคม 2559 ซึ่งทุกปี ณ วันที่ 8 มีนาคม จะเป็นวันสตรีสากล กำเนิดโดยสตรีนักการเมืองชาวเยอรมัน "คลารา เซทคิน"  ได้นัดสตรีทั่วโลกหยุดงาน ให้เพิ่มค่าแรง และทำงานวันละ 8 ชั่วโมง เป็นการเรียกร้องสิทธิสตรีที่ถูกใช้งานเยียงทาส จึงเป็นปรากฏการณ์ต่อสู้ปกป้องสิทธิมนุษยชนที่เป็นจุดเริ่มต้น และได้รับการยอมรับทั่วโลก เมื่อปี พ.ศ.2450 กว่า 109 ปีมาแล้ว สำหรับในไทยคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ ได้มีการ .....อ่านต่อ

198: ไปทำบุญ ไปประชาสัมพันธ์ ไปประชุม ในวันปีใหม่ 2559 เมื่อ 01-01-2559สวัสดีครับเพื่อนๆ ปีใหม่ปีนี้ 2559 สำหรับผมแล้วเป็นปีพิเศษ หลายๆ เรื่อง เริ่มตั้งแต่ เป็นปีที่ครบรอบการแต่งงานกับภรรยา 1 ปี ซึ่งเป็น 1 ปีที่มีเรื่องราวมากมายเหมือนแต่งงานกันมานานหลายปี นานมาแล้วที่ตัวผมไม่อยากออกไปทำบุญที่ไหน กับครอบครัว ปีนี้ภรรยาชวนไปทำบุญที่วัดป่าสันติธรรม อ.มวกเหล็ก จ.สระบุรี จึงเป็นปีที่ไม่บ่อยนักที่ผมจะออกไปทำบุญในวันขึ้นปีใหม่ ระหว่างทางได้สัมผัสกับธรรมชาติ และลมหนาว อย่างที่ไม่เคยได้สัมผัสมานานมากแล้ว .....อ่านต่อ

197: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 47: ถ่ายคู่กับภรรยาเป็นที่ระลึกกับงานที่จะจำไปจนตลอดชีวิต @ 58-12-01สวัสดีครับทุกท่าน วันนี้มีความรู้สึกที่อยากบันทึกไว้ให้กับตัวเองอีกครั้งหนึ่ง คือ การยอมรับนับถือในภรรยาของตัวเอง ผมจำได้ว่า ก่อนที่ผมจะขอคุณเจี๊ยบแต่งงานนั้น ผมเคยปรึกษาพี่ท่านหนึ่ง พี่บอกว่า เห็นผมทำหลายเรื่องมานานเหนื่อยแทน ที่สำคัญคือ ผมไม่สามารถจะเติบโตได้มากกว่านี้ เนื่องจากผมไม่รับพนักงาน ทั้งๆ ที่ผมควรจะเติบโตได้มากกว่านี้ สำคัญกว่านั้น คือ ผมไม่มีภรรยา ดังนั้นผมควรแต่งงาน และพี่ก็บอกว่า ถ้าไม่มีภรรยา พี่คงมาไม่ถึงขนาดนี้ .....อ่านต่อ

195: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 46: อีกมุมมองหนึ่งของความทรงจำ @ 58-10-09สวัสดีครับทุกท่าน สำหรับตอนที่ 46 นี้ สืบเนื่องจากผมกับหนูนาเริ่มสนิทกันมากๆ หนูนาจะชอบมานั่งเล่นบนเตียงนอนลมของผมเป็นประจำ อย่างไม่รังเกียจคนพิการ หนูนาจะ่วยเทปัสสาวะให้แทบทุกวัน อาจเป็นเพราะเห็นคุณแม่ทำทุกวัน และหนูนาชอบเล่นมือถือมากๆ จึงชอบนำมือถือทั้งของผมกับเจี๊ยบไปเล่นประจำ ผมเองก็ไม่สังเกตุ วันนี้ดูในมือถือจึงเห็นภาพภรรยาหลังโน๊ตบุ๊ค จึงมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับตำแหน่งที่ตั้งของโน๊ตบุ๊ค มาให้ได้อ่านกันครับ .....อ่านต่อ

194: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 45: เป็นกำลังใจในการยื่นหนังสือร้องขอความเป็นธรรม @ 58-10-05 : สวัสดีครับทุกท่าน สำหรับตอนที่ 45 นี้ ข้ามกระโดดจาก ตอนที่ 30 มาเลย อันเนื่องจากมีความตั้งใจจะเขียนเกี่ยววันแต่งงานสัก 10 ตอน และเริ่มเขียนเรื่องการเข้าไปมีส่วนร่วมกับการต่อสู้คัดค้านการทำเหมืองทองคำของภรรยา (เจี๊ยบ ชนัญชิดา ลิ้มนนทกุล) ซึ่ง ณ ตอนนี้มีความคืบหน้าอย่างมาก ในมุมมองของเราสองคน ถึงแม้ว่าจะเข้าใจดีว่า การทำเหมืองทองคำในประเทศไทยจะเต็มไปด้วยผลประโยชน์มากมาย ไม่ต่างอะไรจากโมเดลแห่งความล้มเหลวในต่างประเทศ แต่เราสองคนก็จะสู้ต่อไป เนื่องจากไม่ได้มีความกังวลใจใดๆ แล้วในอนาคตข้างหน้า .....อ่านต่อ

192: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 14: ภาพคู่ที่กำลังทำงานด้วยกัน @58-06-16สวัสดีครับทุกท่าน ขณะนี้กำลังเคร่งเครียดกับงานชิ้นสำคัญอยู่ กึ่งๆ เขียนวิทยานิพนธ์มากๆ แต่ก็พึ่งเห็นซีดีที่น้องช่างภาพนำมาให้ ที่ถูกถ่ายไว้นานแล้ว เมื่อปี 57 ที่ผ่านมา เกือบปลายปี จำได้ว่าตอนนั้นยังไม่ได้ขอภรรยาแต่งงาน ยังคงสถานะผู้ช่วยงานอยู่ เห็นแล้วก็อมยิ้ม เพราะว่าทุกๆ วันของชีวิต ตอนนี้ก็ยังแปลกๆ กับการมีครอบครัวเล็กๆ ที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อน หลายเรื่องราวเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว แต่ก็รับรู้ได้อย่างแปลกประหลาดเหมือนทุกๆ อย่างเกิดขึ้นมาแล้วนานมาก ยิ่งถึงวันรุ่งขึ้น เวลาของผมก็สั้นลงอีก 1 วัน ขอให้การเตรียมตัว .....อ่านต่อ

189: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 30: ถ่ายรูปคู่กับผู้ช่วยชีวิต ด้วยกัน ในวันที่ 58-05-25สวัสดีครับทุกท่าน เมื่อวันที่ 25 พฤษภาวคม 2558 ซึ่งเป็นวันที่ดีมากๆ มีความบังเอิญหลายเรื่องมาก ซึ่งผมคงได้นำมาแบ่งปันอีกครั้งหนึ่ง เพื่อทั้งเป็นข้อมูลอันเป็นประโยชน์ ยังจะเป็นการส่วนตัวที่ต้องการบันทึกไว้ ให้น้องๆ คนพิการและคนพิการได้มีกำลังใจที่จะมุ่งมั่นในหลายๆ เรื่อง มีเรื่องบังเอิญที่ประทับใจอย่างมาก คือ ก่อนฉลองมงคลสมรส 1 สัปดาห์ มีผู้ชายคนหนึ่งติดต่อผ่านญาติผม เพราะนึกถึงผมขึ้นมา นึกถึงคนที่ได้เคยช่วยชีวิตไว้ ในที่สุดเราสองคนได้พบกันกับพี่ตรีรัตน์ กาญจนาคม และภรรยา ในงานมงคลสมรส ช่างเป็นสิ่งพิเศษ น่าประทับใจอย่างมาก .....อ่านต่อ

188: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 13: การเปลี่ยนแปลงของภาพคู่ @ 58-05-07สวัสดีครับทุกท่าน วันเวลาผ่านไป ภาพคู่ของเราสองคน ย่อมมีการเปลี่ยนแปลง วันงานแถลงข่าวที่พาน้องๆ คนพิการ มาร่วมงานแถลงข่าว เนื่องจากมาร่วมวาดภาพบริจาคให้กับทาง Central Group เพื่อนำเงินบริจาคส่งผ่านสถานฑูตไปยังเนปาล เมื่อวันที่ 7 พ.ค.58 ที่ศูนย์การค้าเซ็นทรัลเวิร์ด ราชประสงค์ จึงได้มีโอกาสส่วนตัว แว๊บถ่ายภาพครอบครัว ที่มีลูกหนูนาเพิ่มเข้ามา ภาพนี้น่ารักมาก ชอบมาก หลายเดือนที่ผ่านมา การปรับตัวเข้าหากันระหว่างผมกับหนูนา ส่วนตัวนับว่ายอดเยี่ยมมาก .....อ่านต่อ

187: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 12: ภาพคู่ขณะทำงาน ด้วยกัน @ 58-04-24สวัสดีครับทุกท่าน วันนี้มีงานสำคัญมากอีกวันหนึ่ง สืบเนื่องจากโครงการฝึกอบรม-ฝึกงานคนพิการตามมาตรา 35 เพื่อเตรียมความพร้อมเข้าทำงานกับบริษัทในเครือ Central Group ซึ่งครั้งนี้ผมได้ภรรยามาช่วยในส่วนของทีมพี่เลี้ยง โดยเป็นหัวหน้าทีม ซึ่งเป็นวันที่ทางโครงการฯ เรามีการเชิญหน่วยงานราชการและผู้บริหารของแต่ละบริษัทของ Central Group มาเยี่ยมชมการดำเนินโครงการฯ เมื่อผู้ใหญ่กลับไปหมดแล้ว ผมจึงจ้องที่ฉาก backdrop และรอเรียกภรรยามาถ่ายภาพร่วมกัน .....อ่านต่อ

186: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 29: ไปโรงแรมด้วยกัน ในวันที่ 58-04-17สวัสดีครับทุกท่าน วันนี้เป็นอีกวันที่ถึงแม้จะมีงานยุ่งสำหรับการออกนอกบ้าน แต่ถึงเวลาที่จะต้องไปโรงแรมเอเชีย เพื่อจะดูห้องจัดเลี้ยงกิ่งเพชร ชั้น 3 ซึ่งตรงกับทางเชื่อมอาคารจอดรถพอดี เหมาะสำหรับแขกผู้มีเกียรติ รวมถึงคนพิการที่จะมาร่วมงานฉลองมงคลสมรสระหว่างผมกับภรรยา ซึ่งได้เคยจัดงานแต่งกันภายในไปแล้วเมื่อ 25 ธันวาคม 2557 ที่ผ่านมา และเดิมทีผมเองก็ยังไม่มั่นใจว่าจะจัดพิธีฉลองมงคลสมรสอีกหรือไม่ เนื่องจากในวันแต่งระหว่างสองครอบครัวก็มีการทานเลี้ยงที่โรงแรมไปเรียบร้อยแล้ว .....อ่านต่อ

185: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 11: ภาพคู่อีกลักษณะหนึ่ง ด้วยกัน @ 58-04-29สวัสดีครับทุกท่าน วันนี้เป็นอีกวันที่ได้มีโอกาสถ่ายภาพคู่กับภรรยา ในการไปร่วมงานสวดอภิธรรมให้กับญาติผู้ใหญ่ฝ่ายแม่ของภรรยา วันนี้ผมมีธุระเป็นวิทยากรให้กับน้องๆ นักกิจการเพื่อสังคม กลุ่มหนึ่ง ที่ร้านอาหารบ้านพลอย บนถนนพระราม 2 ซึ่งผู้เข้าร่วมรับการอบรมนั้นเป็นฝ่ายบุคคลของโรงงานในจังหวัดสมุทรสาคร จากนั้นถึงจะเดินทางไปที่วัด ส่วนภรรยากับคุณแม่และลูก แยกกันเดินทางไปก่อนล่วงหน้า เพราะจะได้พบปะพูดคุยกับญาติฝ่ายยายไปด้วย .....อ่านต่อ

184: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 10: พัฒนาการถ่ายภาพคู่ด้วยกัน @58-04-14: สวัสดีครับทุกท่าน ส่วนตัวผมมีทฤษฎีที่สังเกตมานานแล้ว 2 เรื่อง และคิดว่าใกล้เคียง ซึ่งอันที่จริงแล้ว อาจมีงานวิจัยหรือหลักวิชาการมาแล้วก็ได้ ผมเองก็ยังไม่ได้ศึกษาจริงจัง หากยังไม่มีใครทำก็อยากทำเป็นงานวิจัยในอนาคต คือ การถ่ายภาพคู่ และการพับแขนเสื้อแขนยาว บทความนี้ขออิงการถ่ายภาพคู่แทนละกัน หากผู้อ่านตามอ่าน ผมลองยกตัวอย่าง ตอนที่ 2ตอนที่ 23 และตอนที่ 10 (เรียงตามลำดับเวลา แต่เขียนบทความสลับไปมาตามความรู้สึก) นี้จะเห็นพัฒนาการของการถ่ายภาพคู่ด้วยกัน ที่มีความสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งครั้งนี้ภรรยาผม .....อ่านต่อ

183: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 28: สงกรานต์ด้วยกัน ในวันที่ 58-04-14สวัสดีครับทุกท่าน สงกรานต์ 2558 ปีนี้ ผมกลายเป็นเหมือนคนต่างจังหวัด ไม่เคยคิดว่าชีวิตจะต้องเดินทางออกนอกกรุงเทพ เหมือนกับที่เราดูในข่าว ว่ารถติดยาวเหยียด แต่ในสถานการณ์จริงของปีนี้ก็ไม่ได้ร้ายแรงอย่างที่เราเห็นในข่าว หากเราวางแผนในการเลือกวันไป-กลับ ให้เหมาะสมกับเรา การมาต่างจังหวัดคือ พาภรรยาและลูกกลับพิจิตตร ครั้งนี้ผมได้ประสบการณ์มากมาย ทั้งผู้คนที่เรารู้จักมากขึ้น ทั้งกับภรรยาและลูกที่รู้สึกได้เลยว่า ผมรู้จักเธอทั้งสองคนมากขึ้นอีกระดับหนึ่ง รวมถึงการรู้ความรู้สึกตัวเอง .....อ่านต่อ

182: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 27: ความรู้สึกแปลกๆ (ด้วยกัน)สวัสดีครับทุกท่าน วันนี้วันที่ 12 เมษายน 2558 กับชีวิตที่กระโดดๆ แต่งงาน มีภรรยา และยังมีลูกทันใช้ขึ้นมา ทันใช้ที่ว่า นี่ใช้จริงๆ เลยนะครับ คือ ใช้หยินน้ำ หยิบกล่องกระดาษทิชชู่ หมุนเตียง ยกชจานข้าวให้ ยกของ เปิดประตู ถูบ้าน อื่นๆ อีกมากมาย และที่ต้องใช้ลูก ก็เพราะผมพิการรุนแรงอยู่ในเตียง ตรงนี้ต้องขอบคุณภรรยาอย่างมากที่สอนให้ลูก ว่าต้องปฏิบัติต่อผมอย่างไร เมื่อลูกโตขึ้นจะเข้าใจมากขึ้น ลูกเป็นเด็กฉลาดมาก เวลาจะดื้อ เรารู้เลยว่าฉลาดดื้อ วิธีแก้คือ ต้องเล่นกับลูก มีการตกลงแบบลับๆ .....อ่านต่อ

181: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 26: ความเป็นครอบครัวใหม่ 30 วินาทีระหว่างงานสวัสดีครับทุกท่าน เมื่อวันที่ 9 เมษายน 2558 ในระหว่างการทำงานพาน้องๆ คนพิการในโครงการฝึกอบรม-ฝึกงานคนพิการตามมาตรา 35 เพื่อเตรียมความพร้อมเข้าทำงานกับกลุ่มบริษัทในเครือเซ็นทรัล ไปทัศนศึกษาที่มิวเซียมสยาม ช่วงเช้า ส่วนช่วงบ่ายไปดูงานที่ศูนย์การค้าเซ็นทรัลเวิร์ดปิ่นเกล้า เป็นครั้งแรกที่ผมได้มาเยี่ยมชมมิวเซียมสยาม หลังจากที่รู้จักผ่านหน้าจอทีวี และแหล่งความรู้ต่างๆ และสำคัญตรงที่ได้ถือโอกาสพาหนูนามาเที่ยวไปด้วยในตัวซึ่งก็พร้อมๆ กันกับภรรยา .....อ่านต่อ

180: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 9: ความรู้สึกเหมือนกันสวัสดีครับทุกท่าน สำหรับบทความชุด "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ในตอนแรกที่ 19 นั้น ผมอาจจะข้ามเรื่องความรู้สึกไปเลย แต่กล่าวถึงเรื่องดวง เรื่องความสมพงษ์กันเป็นหลัก สำหรับตอนนี้จึงอยากนำเรื่องความรู้สึกมาแบ่งปันให้เพื่อนๆ อ่านเพื่อเป็นกำลังใจกันบ้างครับ เริ่มจากตรงที่ ภรรยาผมมักพูดเสมอว่า "คนรักกันไม่ต้องพูดก็รู้ว่ารักกัน" "ให้ดูที่การกระทำมากกว่าคำพูด" ประโยคประมาณนี้นะครับ ถึงจะไม่ตรงเป๊ะ ก็น่าจะใกล้เคียงมาก อยากเล่าว่าเมื่อก่อน คือก่อนแต่งงาน ผมสับสนมากกับคำพูดของภรรยา ......อ่านต่อ

179: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 25: ครอบครัวด้วยกัน @58-04-01สวัสดีครับทุกท่าน ตลอดเวลาที่ผ่านมาชีวิตของผมหลายช่วงจะกระโดดๆ ผมก็ไม่กล้าใช้คำว่า "ก้าวกระโดด" เอาเป็นแค่ "กระโดด" ก็พอครับ ยกตัวอย่างเช่น ตอนสมัยประถมต้นก็ได้เรียนกระโดดข้ามชั้นไป 1 ชั้น หรือ แมว้แต่ช่วงจุดเปลี่ยนสำคัญของชีวิต ก็กระโดดจากคนไม่พิการ กลายเป็นคนพิการ ภายในข้ามเช้า (ไม่ใช่ข้ามคืนนะครับ) ล่าสุดในความเข้าใจของผมเองคนเดียวนะครับ ผมกระโดดจากไม่ได้แต่งงานจนแต่งงาน และกระโดดจากไม่เคยมีลูกเป็นมีลูกทันที ถึงจะยัง .....อ่านต่อ

176: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 8: คิดเสมอกัน กินเจด้วยกัน @58-03-17สวัสดีครับทุกท่าน การที่อยู่ดีๆ ผมมีครอบครัว เรื่องนี้เกินฝัน เกินคิด เนื่องจากผมพิการรุนแรง และเป็นคนบ้างานมาก ปกติถึงไม่พิการก็คงยากที่จะมีครอบครัวอยู่แล้ว แต่ทั้งหมดเป็นอดีต คนใกล้ตัวก็แทบจะไม่ทราบ ระหว่างผมกับภรรยา อาจจะนับได้ว่า ไม่ได้เป็นแฟนกันก่อนเสียด้วยซ้ำ แล้วก็ข้ามขั้นเป็นแต่งงานแทน ที่เป็นแบบนี้เพราะมีสาเหตุสำคัญ หนึ่งในหลายสาเหตุผมคิดเสมอว่ามีเรื่องความลงตัวของต้นทุนของแต่ละฝ่ายที่มีอยู่เดิม ที่ส่งเสริมให้เป็นบทความในตอนนี้ เมื่อนับต้นทุนด้านนี้แล้ว .....อ่านต่อ

175: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 24: ปรับเข้าหากัน ตรุษจีนด้วยกัน @58-02-18สวัสดีครับทุกท่าน สำหรับการปรับตัวเข้าหากันระหว่างผมกับภรรยานั้น หากมีโอกาส ในอนาคต อยากนำมาแบ่งปันบ้าง แต่คงต้องให้เวลาผ่านไปอีกสักระยะหนึ่ง เพราะนำมาแบ่งปันช่วงนี้ อาจถูกมองว่าแค่พึ่งเริ่มต้น ระยะทางพิสูจน์คน อาจดูเหมือนว่ายังไม่สมควรรึเปล่า รวมถึงบางครั้งอาจมีคนตั้งคำถามว่า ทำไมผมต้องพิมพ์บทความในลักษณะนี้ แต่เมื่อวันที่ผมไม่อยู่แล้ว คนรอบตัว คนใกล้ตัว จะเข้าใจในสิ่งที่ผมทำ การนำเสนอในมุมมองที่เราปรับตัวเข้าหากันนั้น จากผมไปอาจไม่ค่อยนำเสนอ .....อ่านต่อ

174: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 7: แนวคิดในถ่ายภาพคู่ด้วยกัน @58-02-07: สวัสดีครับทุกท่าน ผมเคยได้ยินมาว่า ชายหญิงที่มีอายุไล่เรี่ย หรือเท่ากัน มักคบหากันสักระยะหนึ่ง เมื่อเวลาผ่านไปนานๆ เข้า สุดท้ายจะต้องเลิกรากันไป และจบลงที่ฝ่ายหฐิงจะไปเลือกฝ่ายชายที่มีอายุมากกว่า ใกล้ตัวผมเองก็มี แต่น้องสาวของผมเอง มีสเปคในใจเลยว่า จะเลือกแต่งงานกับสามีที่มีอายุมากกว่าตัวเองอย่างน้อย 5 ปี ส่วนตัวก็เห็นใจผู้ชายเพื่อนๆ น้องสาวหลายคนที่ต้องผิดหวัง แม้ว่าจะเป็นคนที่น่าสนใจ มีนิสัยดี ตั้งใจเรียน มีความพยายาม คงเป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่ฝ่ายหญิงที่มีวุฒิภาวะสูงๆ ที่จะมีความคิดว่า หากเลือกฝ่ายชายที่มี .....อ่านต่อ

173: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 23: ถ่ายภาพคู่ด้วยกันในวันสำคัญอีกวัน @58-03-11สวัสดีครับทุกท่าน เมื่อวันที่ 10-11 มีนาคม 2558 หลังแต่งงานถือว่าเป็นครอบครัวเดียวกันกับทางบ้านของภรรยาไปด้วยในตัว ดังนั้นเมื่อถึงวันทำบุญครบรอบ 1 ปี ที่คุณยายของภรรยาเสียชีวิต ผมจึงสมควรไปร่วมงานด้วย จึงไปค้าง 1 คืน แล้วร่วมงานตอนเช้า เลี้ยงพระเช้า ส่วนตัวชอบมากเลยครับ เพราะพอเลี้ยงพระเสร็จแต่เช้า เรามีเวลาไปทำธุระอื่นได้ ต่างจากเลี้ยงเพลพระ ที่จะทำให้เวลาหายไปครึ่งวัน ดังนั้นวันนี้เราจะไปทำธุระหลายเรื่องเลยครับ .....อ่านต่อ

172: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 6 : ไปกินข้าวด้วยกัน @58-03-12สวัสดีครับทุกท่าน บทความนี้ผมโพสต์เป็นปัจจุบันแทนนะครับ แต่จะเล่าบรรยากาศก่อนหน้านี้จนถึงปัจจุบันเพื่อแบ่งปันเพื่อนๆ ให้ได้อ่านกัน เป็นอีกความรู้สึกดีๆ ที่มีต่อภรรยา คือ การไปทานข้าวนอกบ้าน แรกๆ ก่อนแต่งงาน ผมมักจะถูกชักชวนแบบแกมบังคับ ให้ไปทานข้าวนอกบ้าน แต่ก็ไม่ถึงกับเจาะจงว่า ออกนอกบ้านเพื่อไปทานโดยเฉพาะ อาศัยว่าวันนั้นต้องไปทำธุระที่ศูนย์การค้า ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นเซ็นทรัล เสียส่วนใหญ่ หรือบางครั้งก็เป็นร้านอาหารตามสั่งใกล้บ้าน จนตัวผมเองก็มีความรู้สึกว่า ทานอาหารนอกบ้านบ่อยเกินไป .....อ่านต่อ

171: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 5 : ผู้หญิงทั้งสองคนที่ต้องเข้าใจกัน @57-09-25: สวัสดีครับทุกท่าน ส่วนตัวผมเชื่อว่า การที่เราจะมีครอบครัวนั้น คงไม่ใช่เพียงคนสองคนเท่านั้น เพราะน้อยคนนักจะมีความพิเศษที่ไม่มีครอบครัวดั่งเดิม เช่น เด็กวัด หรือเด็กกำพร้า ซึ่งอย่างน้อยก็ต้องมีพระ หรือ ครูที่ดูแลมา ดังนั้น ครอบครัวฝ่ายหญิง และครอบครัวฝ่ายชาย ย่อมมีความสำคัญเช่นกัน สืบเนื่องมาถึงตัวฝ่ายหญิง และฝ่ายชาย ที่ต้องควรมีความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้ใหญ่อีกฝ่ายด้วย เรียกว่า ถ้าจะรักกันแต่งงานกัน ก็ต้องรักและแต่งกับผู้ใหญ่ของอีกฝ่ายด้วยเช่นกัน .....อ่านต่อ

170: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 22: ไปเขตบางซื่อด้วยกัน @58-02-25สวัสดีครับทุกท่าน ส่วนตัวไม่รู้เหมือนกันว่าจะได้พิมพ์ให้ทุกท่านอ่านในตอนไหน เมื่อไหร่ ถึงเรื่องราวประทับใจที่เกิดขึ้นระหว่างเราสองคน และผมเองก็อยากบอกกล่าวเอาไว้ ณ ที่นี้อันเนื่องจากหลายสาเหตุ ซึ่งรวมถึงความเข้าใจที่ผมอยากให้คนใกล้ตัว หากบังเอิญได้มาอ่าน อาจจะได้โอกาสรับรู้และเข้าใจไปด้วย ถึงแม้ว่าเราจะพูดคุยกันแล้วว่า ขอให้เราสองคนเข้าใจร่วมกันก็เพียงพอ แต่ผมกลับมองไปไกลถึงวันที่ผมอาจจะไม่อยู่แล้ว สำหรับตอนนี้ .....อ่านต่อ

169: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 4: แก้วตาของเธอและผม @58-02-16สวัสดีครับทุกท่าน หากท่านได้อ่าน ตอนที่ 3 ที่ผมเขียนถึง "หนูนา ที่เป็นดวงใจ" ของภรรยาผมแล้ว ตอนนี้ต่อเนื่องกันเลย ผมอยากให้ทุกท่านได้ทราบว่า "แก้วตา" ของเธอก็คือ "แม่แมต" คุณแม่คนเก่ง สุดเท่ห์ ของเธอเองครับ ที่ผมต้องใช้คำพูดแบบนี้ก็เพราะว่า นอกจากอาม้า (คุณแม่) ของผมแล้ว แม่แมต ก็เป็นอีกท่านหนึ่งที่ผมรู้สึก+รับรู้ได้เลยว่า เป็นผู้หญิงแกร่งและเก่ง อีกท่านหนึ่ง สิ่งที่คล้ายๆ กันมาก คือ ทั้งสองท่าน เลี้ยงลูกแทบตัวคนเดียว แต่ละท่านก็มีลูกเท่ากัน 3 คน ลำบาก อดทน ต่อสู้กับ .....อ่านต่อ

168: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 3: หนูนา+หนูต๋อง หนูเหมือนกัน @58-02-10สวัสดีครับทุกท่าน สำหรับตอนนี้ส่วนตัวแล้วผมมีความภาคภูมิใจมากๆ ที่อยากสื่อสารออกไปว่า เหตุผลใดบ้าง เราจึงได้แต่งงานกัน เพราะ "หนูนา" ลูกของภรรยาที่เธอรักนั้น กลับเป็นจุดเชื่อมโยงที่สำคัญ ที่ทำให้เธอรู้สึกดีๆ กับผม เล่าย้อนอดีตไปสัก 1 ปีที่แล้วก่อนหน้านี้ ใกล้ๆ ช่วงนี้แต่น่าจะประมาณเดือนมีนาคม 2557 "หนูนา" ลูกของเธอเข้าโรงพยาบาล เธอเล่าว่ากำลังร้องไห้ห่วงหนูนาอยู่ เพราะหมอบอกว่า ป่วยแบบไม่รู้สาเหตุต้องดูอาการ ใจเธอหายวับ ถึงกับต้องไปบนขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ .....อ่านต่อ

167: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 21: กิจกรรมแบบคนจีนด้วยกัน @58-02-04สวัสดีครับทุกท่าน บทความชุดนี้ เป็นอีกบทความที่อยากพิมพ์ได้เรื่อยๆ แม้ว่าจะมีเรื่องเครียดแค่ไหนก็ตามโดยเฉพาะเรื่องงาน หากใครผ่อนคลายด้วยการไปเที่ยว แต่สำหรับผมผ่อนคลายและมีความสุขด้วยการพิมพ์บทความถึงเธอ สำหรับตอนนี้ก็ลัดคิวไปตอนที่ 21 เลย เพราะเป็นเรื่องราวหลังแต่งงานอีกกิจกรรมของคนจีน คือ อาม้า (คุณแม่) ไปมีที่พักล่วงหน้า (ฮวงซุ้ย) ที่จังหววัดสระบุรี ดังนั้นหลังทำพิธีก่อสร้างไปแล้ว ครั้งนี้จะเป็นพิธีต่อเนื่องที่ลูกๆ และสะใภ้หรือเขย ต้องไปร่วมพิธีพร้อมเพรียงกัน ห้าม .....อ่านต่อ

166: "เส้นทางคู่ชนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 20: นั่งขัดสมาธิด้วยกัน @58-02-11สวัสดีครับทุกท่าน ผมกับภรรยาอาจเป็นคู่รักที่มีภาพถ่ายคู่ร่วมกันน้อยมาก เพราะส่วนตัวไม่ค่อยชอบถ่ายภาพร่วมด้วยสักเท่าไหร่ เพราะว่า ผมยังเขินๆ อยู่ อันเนื่องจากผมไม่ค่อยชอบยิ้มเวลาถ่ายภาพสักเท่าไหร่ และส่วนตัวผมก็ยังเคยแปลกใจว่า ทำไมภรรยาถึงไม่ค่อยขอถ่ายภาพร่วมกันสักเท่าไหร่ ตั้งแต่ตอนที่ยังไม่ได้แต่งงาน จนทำให้ผมมีความรู้สึกว่า หากมีการถ่ายภาพคู่ร่วมกันแล้ว จะเป็นภาพที่สำคัญและมีค่า ทั้งในด้านการจดจำและความรู้สึก .....อ่านต่อ

164: "เส้นทางคู่ชนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 19: ศักดิ์เสมอกันไหว้ต่อกัน @58-02-01สวัสดีครับทุกท่าน แม้ว่าช่วงนี้งานจะเยอะมาก โดยเฉพาะเอกสาร แต่ผมก็จะกลับมาเริ่มพิมพ์บทความให้ได้อย่างน้อยวันละ 1 บทความ ส่วนจะเป็นบทความด้านใด อยู่ในบล็อกไหนก็เป็นเรื่องของอารมณ์ช่วงนั้น เมื่อวานผมกำลังคัดแยกรูปภาพตามวันที่เพื่อเตรียมไว้สำหรับเขียนบล็อก พบภาพนี้ซึ่งตั้งใจไว้อยู่แล้วว่าจะนำมาเขียนบทความชุด "เส้นทางคู่ชนานที่มาบรรจบกัน" และตัดสินใจตั้งเป็นตอนที่ 19 เลย แล้วค่อยเขียนเชื่อมโยงในภายหลัง สำหรับตอนนี้อาจมีหลายๆ ท่าน ไม่เคยทราบมาก่อน .....อ่านต่อ

163: "เส้นทางคู่ชนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 2: ถ่ายภาพด้วยกันครั้งแรก @58-01-10: สวัสดีครับทุกท่าน หากได้อ่านตอนที่ 1 แล้ว สำหรับตอน 2 เป็นต้นไปผมจะเริ่มย้อนอดีตกลับไป ณ จุดเริ่มต้นที่ได้พบกับภรรยาในวันแรก เป็นวันที่ 15 พฤศจิกายน 2556 พวกเราได้รวมตัวกันเพื่อไปยื่นถอดถอน สส. 310 คน ตามมาตรา 270 ตามรัฐธรรมนูญ ที่มีการผ่าน พรบ.นิรโทษกรรม หลังจบการแถลงข่าว ผมก็อยากถ่ายภาพร่วมกับกลุ่ม "เรากลัวตาย" ตามเสื้อยืดที่เห็นในภาพเลยครับ ตอนนั้นยังไม่ได้คิดอะไรกับเธอเลย รู้เพียงอยากถ่ายภาพด้วย .....อ่านต่อ

162: "เส้นทางคู่ชนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 1: จับมือกัน @58-01-08: สวัสดีครับทุกท่าน ที่ได้มีโอกาสเข้ามาอ่านบทความชุด "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 1: จับมือกัน สืบเนื่องจากผมได้เห็นภาพประจำบทความ ที่น้องสาวของภรรยาผมได้ถ่ายไว้ ขณะที่เธอนั่งข้างหลังเราสองคนภายในรถ เป็นภาพที่เราสองคนจับมือกัน ผมนั่งด้านซ้ายยื่นมือขวาออกมา ส่วนภรรยาผมเป็นฝ่ายจับมือผมเอง เพราะผมไม่สามารถใช้นิ้วมือทั้งสองข้างได้ ส่วนตัวผมชอบภาพนี้มาก แม้เป็นภาพด้านหลังก็ตาม แต่สามารถสื่อถึงความรู้สึกของเราสองคน .....อ่านต่อ