167: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 21: กิจกรรมแบบคนจีนด้วยกัน @58-02-04

สวัสดีครับทุกท่าน บทความชุดนี้ เป็นอีกบทความที่อยากพิมพ์ได้เรื่อยๆ แม้ว่าจะมีเรื่องเครียดแค่ไหนก็ตามโดยเฉพาะเรื่องงาน หากใครผ่อนคลายด้วยการไปเที่ยว แต่สำหรับผมผ่อนคลายและมีความสุขด้วยการพิมพ์บทความถึงเธอ สำหรับตอนนี้ก็ลัดคิวไปตอนที่ 21 เลย เพราะเป็นเรื่องราวหลังแต่งงานอีกกิจกรรมของคนจีน คือ อาม้า (คุณแม่) ไปมีที่พักล่วงหน้า (ฮวงซุ้ย) ที่จังหววัดสระบุรี ดังนั้นหลังทำพิธีก่อสร้างไปแล้ว ครั้งนี้จะเป็นพิธีต่อเนื่องที่ลูกๆ และสะใภ้หรือเขย ต้องไปร่วมพิธีพร้อมเพรียงกัน ห้ามเบี้ยว หรือปฏิเสธ จึงนับได้ว่าเป็นนัดสำคัญมากๆ ทำให้อาม้าดูอิ่มเอมใจอย่างมาก


ใกล้จบพิธีการ ที่พวกเราทุกคนต้องร่วมอธิษฐานขอพร 
และร่วมกันทานอี้ (สีแดง) เพื่อเป็นศิริมงคล


หลังจากนั้นก็ถ่ายภาพหมู่ร่วมกัน
แถวยืน ซ้ายมาขวา (เขย+น้องสาวคนเล็ก+ภรรยา+น้องชายบุญธรรม+น้องสาวคนโต+เขย) 
แถวนั่ง (ผม+อาม้า+อาจารย์ทำพิธี)

กิจกรรมหรือเหตุการณ์นี้ ทำให้ผมนึกถึงคำพูดของเธอ ที่เคยเล่าเรื่องราวถึงความรู้สึกดีๆ กับครอบครัวคนจีน อีกทั้งความเป็นคนจีน มีเชื้อสายจีน ตาตี่ ใส่แว่น ผิวขาว ที่ผมเป็น เป็นต้นทุนเดิมที่มีมาแต่แรกเกิด และคำพูดที่ว่า "พี่มีต้นทุนเดิม" นี้ที่เป็นหนึ่งในหลายเหตุผล ที่ทำให้เราได้มาแต่งงานกัน ซึ่งผมก็ไม่แน่ใจว่าเคยบอกเธอก่อนหน้านี้หรือไม่ว่า ผมมีเชื้อสายจีนแท้ ทั้งจากทางพ่อและแม่ แบบ 100% ถือว่าได้เป็นสะใภ้คนจีนแบบสมบูรณ์ และยิ่งนานวันเธอก็ดูจะเป็นจีนเข้าไปทุกทีๆ ตอนนี้ก็กลายเป็น "อาซ้อเจี๊ยบ" ไปเรียบร้อยแบบไม่รู้ตัวครับ

และผมยังจำคำถามอีกประโยคได้ว่า "คนจีนอดทนไหม" ผมจึงตอบไปว่า "อดทนแน่นอน" ผมจะพยายามประคองครอบครัวใหม่ของผมให้ตลอดรอดฝั่งจนกว่าผมจะตายจากไป เพื่อตอบคำถามเธอด้วยการกระทำ หวังว่าเธอจะได้อ่านบทความตอนนี้ ครับ