สวัสดีครับทุกท่าน บทความนี้ผมเพียงแบ่งปันเรื่องของความเป็นมนุษย์ ที่ไม่ได้มีชีวิตยาวนาน แท้ที่จริงแล้วที่คนเราไม่ได้เป็นอมตะทางด้านกายภาพนั้น มุมมองผม ณ ปัจจุบันนี้เป็นเพราะทรัพยากรทุกๆ ด้านนั้นมีอยู่จำกัด เงื่อนไขที่ร่างกายมนุษย์เราอยู่ประมาณ 80-100 ปี เพราะมันก็มากเพียงพอที่เราได้ชีวิตมาสร้างกรรมดี ส่วนตัวผมหากไม่นีบเรื่องการประสบปัญหาชีวิตในหลายๆ ครั้ง ซึ่งผมไม่อยากนับรวมเรื่องการที่ผมต้องมาเป็นคนพิการนะครับ แต่ผมมองว่ามันเกิดสถานการณ์ที่ต้องทำให้ผมเป็นคนพิการต่างหาก ดังนั้นสภาวะจิตผมจึงไม่ได้นึกถึงความพิการ แต่นึกถึงเรื่องรอบๆ ตัวจากที่ผมต้องเป็นคพิการ
ดังนั้นการที่ผมเอ่ยแบบวกวนสำหรับบางท่านไปในย่อหน้าแรกนั้น ผมแค่เพียงจะบอกว่า สำหรับเรื่องคู่ครองนั้นผมโชคดีมาก ภรรยาผมบอกเสมอว่า "จะทำเรื่องที่ควรทำแทนผม การไปเดินตลาดกับอาม้า (คุณแม่ผม) และขับรถไปให้ จึงเป็นเรื่องที่ควรทำแทนผม" บทความนี้จึงชิวๆ ภรรยาแทนภาพแม่สามี อาม้าของผมตลอดการจ่ายตลาดครับ
 |
| อาม้า (ขวามือสุดผมขาว) กำลังจ่ายตลาดเนื้อไก่ |
 |
| ตั้งแต่ผ่าตัดหัวเข่าครบ 2 ข้าง น้องสาวเล่าว่า เดินตัวปลิวเลยครับ |
 |
| ภรรยาบอกว่า ซื้อผักไปเพียบ ครับ |
 |
| อาหารทะเลครับ จ่ายตลาดเพลินยาวครับ ภรรยาเล่าให้ฟฟัง |
ถึงตรงนี้ผมเองก็ถือว่า เป็นผู้ชายที่โชคดีคนหนึ่ง ที่ได้ภรรยาที่มีความเข้าใจในทุกเรื่อง มีความเก่งในหลายเรื่อง และยังเก่งกาจ กล้าหาญสามารถหลายเรื่อง ครับ ปลื้มนะครับ บทความนี้เชียร์ภรรยานิดนึงครับ
บทความอ้างอิง:
