บทความด้านความรู้สึก ทัศนคติ ที่ผมอยากแชร์ให้ทุกท่านได้อ่านครับ (7)

204: พญาอินทรีย์กับเป็ดในทรรศนะของผมเหมือนกันอย่างไร ตอนที่ 2/2 @ 01-0-7-2559: สวัสดีครับเพื่อนๆ ต่อเนื่องกับตอนที่ 1/2 ที่ผมได้มีทรรศนะกับตัวเองว่า เป็นทั้งเป็ด เป็นทั้งอินทรีย์ในตัวเอง สำหรับการเป็นอินทรีย์นั้นต้องให้เครดิตจากครูอ้อย ฐิตินาถ ณ พัทลุง ที่ผมตีความเอาเองว่า ครูอ้อย อยากให้ทุกคนที่กำลังดำเนินชีวิตให้ประสบความสำเร็จทุกด้านนั้น ต้องแตกต่างจากผู้อื่น (อินทรีย์บินเดี่ยว) มีความกล้าและสร้างสรรค์ เช่นเดิม ทั้งหมดที่ครูอ้อยสอนนั้น ผมมีในตัวตนเสมอ ที่สำคัญ ในแวดวงคนพิการและทำงานด้านคนพิการ เท่าที่ได้มีโอกาสพูดคุยมีมุมมองที่ผมทำแตกต่าง ไม่เหมือนคนอื่น หากมองในแง่ลบ ก็เข้ากับใครไม่ได้ หรือมองว่า ผมไม่ชอบ .....อ่านต่อ

203: พญาอินทรีย์กับเป็ดในทรรศนะของผมเหมือนกันอย่างไร ตอนที่ 1/2 @ 01-0-7-2559: สวัสดีครับเพื่อนๆ วันนี้ เป็นวันศุกร์ที่ 1 ก.ค.59 ซึ่งปกติรายการของ "เจ็ดสะระตี่" จะไม่ได้นำเสนอช่วงของการยกกรณีศึกษาของลูกศิษย์ของครูอ้อย ฐิตินาถ ณ พัทลุง ที่มีเป็นประจำทุกวันพฤหัส แต่เนื่องจากเนื้อหามีความน่าสนใจจึงต่อเนื่องมาจากเมื่อวาน ส่วนใหญ่ผมก็จะไม่พลาด เพราะการได้ดูรายการของครูอ้อย ทำให้ผมเกิดการเปลี่ยนแปลง จากเดิมที่เคยรู้สึกว่า สิ่งที่ครูอ้อยแนะนำทุกคนนั้น "เราผ่านมาหมดแล้ว" กลายเป็น "สิ่งไหนที่ครูอ้อยแนะนำ "เราเคยผ่าน ทำไมถึงเป็นอย่างนั้น และเราจะทำอย่างไร .....อ่านต่อ

201: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 50: เตรียมงานเอกสารสำหรับการขับเคลื่อนเรื่องเหมืองทองคำกับภรรยา @ 59-04-02: สวัสดีครับเพื่อนๆ สำหรับบทความนี้ก็เป็นอีกบทความที่ผมมีความรู้สึกดีๆ บนความลำบากที่เต็มใจทุกอย่างร่วมกันกับภรรยา ที่เราสองคนต้องเตรียมเอกสาร เตรียมหนังสือ ไว้สำหรับการขับเคลื่อนต่อสู้เรื่องผลกระทบจากการทำเหมืองทองคำ ส่วนตัวผมก็ศึกษาเรื่องกฎหมาย ฉบับต่างๆ รวบรวมเอกสารจำนวนมากเป็นพันหน้าของภรรยาที่ได้สะสมไว้ ซึ่งมีความสำคัญอย่างมาก เพราะแสดงถึงหลักฐานการต่อสู้มาตลอดหลายปีที่ผ่านมา เอกสารเหล่านี้มีความสำคัญถึงขั้นต้องสแกนและแยกเก็บไว้หลายที่ เพราะว่า .....อ่านต่อ

200: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 49: วันวาเลนไทน์ของข้าพเจ้ากับภรรยา @ 59-04-02: สวัสดีครับเพื่อนๆ วันนี้เป็นวันที่ผมเองก็ไม่แน่ใจว่า จะเป็นความรู้สึกเดียวกันกับคนที่มีครอบครัว มีความรู้สึกกันรึเปล่า แต่เป็นวันที่ผมก็รู้สึกแปลกๆ แต่มั่นใจว่าเป็นความรู้สึกแปลกที่ดีแน่นอน เพราะว่า ผมอมยิ้มไปด้วย จึงต้องพิมพ์บทความนี้ขึ้นมา คือ ภรรยาทำกาแฟให้ 1 แก้ว โดยใช้แก้วที่ผมนำไปสกรีนภาพถ่ายในวันฉลองมงคลสมรส พอสักพักลูกสาวก็ทำขนมแบบตกแต่งหลายชนิดมาให้อีก 1 จาน หลังทำเอกสารเสร็จไป 1 เรื่อง .....อ่านต่อ

199: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 48: สตรีสากลสำหรับข้าพเจ้า @ 59-03-08: สวัสดีบทุกท่าน วันที่บันทึกนี้เป็นวันที่ 8 มีนาคม 2559 ซึ่งทุกปี ณ วันที่ 8 มีนาคม จะเป็นวันสตรีสากล กำเนิดโดยสตรีนักการเมืองชาวเยอรมัน "คลารา เซทคิน"  ได้นัดสตรีทั่วโลกหยุดงาน ให้เพิ่มค่าแรง และทำงานวันละ 8 ชั่วโมง เป็นการเรียกร้องสิทธิสตรีที่ถูกใช้งานเยียงทาส จึงเป็นปรากฏการณ์ต่อสู้ปกป้องสิทธิมนุษยชนที่เป็นจุดเริ่มต้น และได้รับการยอมรับทั่วโลก เมื่อปี พ.ศ.2450 กว่า 109 ปีมาแล้ว สำหรับในไทยคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ ได้มีการ .....อ่านต่อ

198: ไปทำบุญ ไปประชาสัมพันธ์ ไปประชุม ในวันปีใหม่ 2559 เมื่อ 01-01-2559: สวัสดีครับเพื่อนๆ ปีใหม่ปีนี้ 2559 สำหรับผมแล้วเป็นปีพิเศษ หลายๆ เรื่อง เริ่มตั้งแต่ เป็นปีที่ครบรอบการแต่งงานกับภรรยา 1 ปี ซึ่งเป็น 1 ปีที่มีเรื่องราวมากมายเหมือนแต่งงานกันมานานหลายปี นานมาแล้วที่ตัวผมไม่อยากออกไปทำบุญที่ไหน กับครอบครัว ปีนี้ภรรยาชวนไปทำบุญที่วัดป่าสันติธรรม อ.มวกเหล็ก จ.สระบุรี จึงเป็นปีที่ไม่บ่อยนักที่ผมจะออกไปทำบุญในวันขึ้นปีใหม่ ระหว่างทางได้สัมผัสกับธรรมชาติ และลมหนาว อย่างที่ไม่เคยได้สัมผัสมานานมากแล้ว .....อ่านต่อ

197: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 47: ถ่ายคู่กับภรรยาเป็นที่ระลึกกับงานที่จะจำไปจนตลอดชีวิต @ 58-12-01: สวัสดีครับทุกท่าน วันนี้มีความรู้สึกที่อยากบันทึกไว้ให้กับตัวเองอีกครั้งหนึ่ง คือ การยอมรับนับถือในภรรยาของตัวเอง ผมจำได้ว่า ก่อนที่ผมจะขอคุณเจี๊ยบแต่งงานนั้น ผมเคยปรึกษาพี่ท่านหนึ่ง พี่บอกว่า เห็นผมทำหลายเรื่องมานานเหนื่อยแทน ที่สำคัญคือ ผมไม่สามารถจะเติบโตได้มากกว่านี้ เนื่องจากผมไม่รับพนักงาน ทั้งๆ ที่ผมควรจะเติบโตได้มากกว่านี้ สำคัญกว่านั้น คือ ผมไม่มีภรรยา ดังนั้นผมควรแต่งงาน และพี่ก็บอกว่า ถ้าไม่มีภรรยา พี่คงมาไม่ถึงขนาดนี้ .....อ่านต่อ

196: ความรู้สึกต่อการเป็นจิตอาสาที่อาสาด้วยจิตใจจากก้นบึ้งของจิตใจจริง (ความรู้สึกส่วนตัว) เมื่อ 13-12-2558: สวัสดีครับเพื่อนๆ วันนี้มีความรู้สึกผสมผสานอย่างบอกไม่ถูก แต่ยังคงเป็นเช่นเดิมเสมอๆ ที่สิ่งที่คิดนั้นมักเป็นเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องของตัวเอง อาจจะเกี่ยวพันก็ตรงเป็นความรู้สึกที่สื่อสารกับตัวเองได้อย่างชัดเจนเมื่อปี 2554 กับความรู้สึกของ "จิตอาสา" เพื่อนๆ จะทราบดีว่า ผมเป็นคนพิการทุพพลภาพ ซึ่งการดำรงชีวิตปกติคือ การกึ่งนั่งกึ่งนอนบนเตียง ดังนั้นจึงเป็นการย้ำเตือนผู้อ่านทุกท่านได้อย่างชัดเจนว่า การอาสาด้วยจิตใจ จนเป็นศัพท์ยอดฮิตว่า "จิตอาสา" นั้น เริ่มจากจิตใจ อย่างแท้จริง .....อ่านต่อ

195: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 46: อีกมุมมองหนึ่งของความทรงจำ @ 58-10-09: สวัสดีครับทุกท่าน สำหรับตอนที่ 46 นี้ สืบเนื่องจากผมกับหนูนาเริ่มสนิทกันมากๆ หนูนาจะชอบมานั่งเล่นบนเตียงนอนลมของผมเป็นประจำ อย่างไม่รังเกียจคนพิการ หนูนาจะ่วยเทปัสสาวะให้แทบทุกวัน อาจเป็นเพราะเห็นคุณแม่ทำทุกวัน และหนูนาชอบเล่นมือถือมากๆ จึงชอบนำมือถือทั้งของผมกับเจี๊ยบไปเล่นประจำ ผมเองก็ไม่สังเกตุ วันนี้ดูในมือถือจึงเห็นภาพภรรยาหลังโน๊ตบุ๊ค จึงมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับตำแหน่งที่ตั้งของโน๊ตบุ๊ค มาให้ได้อ่านกันครับ .....อ่านต่อ

194: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 45: เป็นกำลังใจในการยื่นหนังสือร้องขอความเป็นธรรม @ 58-10-05 : สวัสดีครับทุกท่าน สำหรับตอนที่ 45 นี้ ข้ามกระโดดจาก ตอนที่ 30 มาเลย อันเนื่องจากมีความตั้งใจจะเขียนเกี่ยววันแต่งงานสัก 10 ตอน และเริ่มเขียนเรื่องการเข้าไปมีส่วนร่วมกับการต่อสู้คัดค้านการทำเหมืองทองคำของภรรยา (เจี๊ยบ ชนัญชิดา ลิ้มนนทกุล) ซึ่ง ณ ตอนนี้มีความคืบหน้าอย่างมาก ในมุมมองของเราสองคน ถึงแม้ว่าจะเข้าใจดีว่า การทำเหมืองทองคำในประเทศไทยจะเต็มไปด้วยผลประโยชน์มากมาย ไม่ต่างอะไรจากโมเดลแห่งความล้มเหลวในต่างประเทศ แต่เราสองคนก็จะสู้ต่อไป เนื่องจากไม่ได้มีความกังวลใจใดๆ แล้วในอนาคตข้างหน้า .....อ่านต่อ

193: 4 ปีผ่านไปกลับมาที่ ร้านแว่นตา "นครทอง" อีกครั้ง หลายเรื่องเปลี่ยนไป เมื่อ 27-07-58: สวัสดีครับเพื่อนๆ เวลาผ่านไปเกือบ 4 ปี สายตาผมมีการเปลี่ยนแปลง เดาทางเอาเองว่าน่าจะสั้นลง แต่ก็ยังแปลกใจอีกอย่างคือ เวลาอ่านหนังสือต้องเอาแว่นตาออกถึงจะมองชัด อาการนี้ก็น่าจะประมาณคนแก่สายตายาว ดังนั้น ในสมองก็นึกถึง "ร้านแว่นนครทอง" ตรงท่านน้ำนนท์ เหมือนเดิม สิ่งที่เปลี่ยนไปอีกเรื่องคือ ผมไม่มีคนขับรถประจำเหมือนก่อน ผมจึงต้องนัดหมายน้องอาสาปอเต็กตึ้งเจ้าประจำเสียก่อน เบอร์โทรร้านก็ง่ายๆ เสริช์อินเตอร์เน็ตว่า "ร้านแว่นตานครทอง" ได้เบอร์ 02-525-0.972 .....อ่านต่อ

192: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 14: ภาพคู่ที่กำลังทำงานด้วยกัน @58-06-16: สวัสดีครับทุกท่าน ขณะนี้กำลังเคร่งเครียดกับงานชิ้นสำคัญอยู่ กึ่งๆ เขียนวิทยานิพนธ์มากๆ แต่ก็พึ่งเห็นซีดีที่น้องช่างภาพนำมาให้ ที่ถูกถ่ายไว้นานแล้ว เมื่อปี 57 ที่ผ่านมา เกือบปลายปี จำได้ว่าตอนนั้นยังไม่ได้ขอภรรยาแต่งงาน ยังคงสถานะผู้ช่วยงานอยู่ เห็นแล้วก็อมยิ้ม เพราะว่าทุกๆ วันของชีวิต ตอนนี้ก็ยังแปลกๆ กับการมีครอบครัวเล็กๆ ที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อน หลายเรื่องราวเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว แต่ก็รับรู้ได้อย่างแปลกประหลาดเหมือนทุกๆ อย่างเกิดขึ้นมาแล้วนานมาก ยิ่งถึงวันรุ่งขึ้น เวลาของผมก็สั้นลงอีก 1 วัน ขอให้การเตรียมตัว .....อ่านต่อ

190: ถึงอายุจะสั้น ก็อยากมีบ้านในฝัน @58-06-13: สวัสดีครับเพื่อนๆ หลังจากที่ชีวิตมีจังหวะพลิกผันจากที่เป็นคนพิการโสด เป็นมีครอบครัวเล็กๆ ขึ้นมา กับสาวภูธร น.ส.ชนัญชิดา ลิ้มนนทกุล ยอมรับว่า เปลี่ยนวิธีคิดข้างหน้าที่เหลืออยู่ไปอีกทิศทางหนึ่ง จากที่เคยใฝ่ฝันว่าอยากจะมีที่ดินสักแปลงหนึ่งที่ต่างจังหวัด (จังหวัดนั้นบ้าง จังหวัดนี้บ้าง ตามสถานการณ์พาไป) บวกกับที่เคยได้เรียนวิชาทางสถาปัตยกรรมศาสตร์ และชอบเรื่อง Feasibility มากๆ จึงลองทำ Site Analysis ที่ดินที่ตัวเองและครอบครัวใหม่ควรอยู่ .....อ่านต่อ

189: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 30: ถ่ายรูปคู่กับผู้ช่วยชีวิต ด้วยกัน ในวันที่ 58-05-25: สวัสดีครับทุกท่าน เมื่อวันที่ 25 พฤษภาวคม 2558 ซึ่งเป็นวันที่ดีมากๆ มีความบังเอิญหลายเรื่องมาก ซึ่งผมคงได้นำมาแบ่งปันอีกครั้งหนึ่ง เพื่อทั้งเป็นข้อมูลอันเป็นประโยชน์ ยังจะเป็นการส่วนตัวที่ต้องการบันทึกไว้ ให้น้องๆ คนพิการและคนพิการได้มีกำลังใจที่จะมุ่งมั่นในหลายๆ เรื่อง มีเรื่องบังเอิญที่ประทับใจอย่างมาก คือ ก่อนฉลองมงคลสมรส 1 สัปดาห์ มีผู้ชายคนหนึ่งติดต่อผ่านญาติผม เพราะนึกถึงผมขึ้นมา นึกถึงคนที่ได้เคยช่วยชีวิตไว้ ในที่สุดเราสองคนได้พบกันกับพี่ตรีรัตน์ กาญจนาคม และภรรยา ในงานมงคลสมรส ช่างเป็นสิ่งพิเศษ น่าประทับใจอย่างมาก .....อ่านต่อ

188: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 13: การเปลี่ยนแปลงของภาพคู่ @ 58-05-07: สวัสดีครับทุกท่าน วันเวลาผ่านไป ภาพคู่ของเราสองคน ย่อมมีการเปลี่ยนแปลง วันงานแถลงข่าวที่พาน้องๆ คนพิการ มาร่วมงานแถลงข่าว เนื่องจากมาร่วมวาดภาพบริจาคให้กับทาง Central Group เพื่อนำเงินบริจาคส่งผ่านสถานฑูตไปยังเนปาล เมื่อวันที่ 7 พ.ค.58 ที่ศูนย์การค้าเซ็นทรัลเวิร์ด ราชประสงค์ จึงได้มีโอกาสส่วนตัว แว๊บถ่ายภาพครอบครัว ที่มีลูกหนูนาเพิ่มเข้ามา ภาพนี้น่ารักมาก ชอบมาก หลายเดือนที่ผ่านมา การปรับตัวเข้าหากันระหว่างผมกับหนูนา ส่วนตัวนับว่ายอดเยี่ยมมาก .....อ่านต่อ

187: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 12: ภาพคู่ขณะทำงาน ด้วยกัน @ 58-04-24: สวัสดีครับทุกท่าน วันนี้มีงานสำคัญมากอีกวันหนึ่ง สืบเนื่องจากโครงการฝึกอบรม-ฝึกงานคนพิการตามมาตรา 35 เพื่อเตรียมความพร้อมเข้าทำงานกับบริษัทในเครือ Central Group ซึ่งครั้งนี้ผมได้ภรรยามาช่วยในส่วนของทีมพี่เลี้ยง โดยเป็นหัวหน้าทีม ซึ่งเป็นวันที่ทางโครงการฯ เรามีการเชิญหน่วยงานราชการและผู้บริหารของแต่ละบริษัทของ Central Group มาเยี่ยมชมการดำเนินโครงการฯ เมื่อผู้ใหญ่กลับไปหมดแล้ว ผมจึงจ้องที่ฉาก backdrop และรอเรียกภรรยามาถ่ายภาพร่วมกัน .....อ่านต่อ

186: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 29: ไปโรงแรมด้วยกัน ในวันที่ 58-04-17: สวัสดีครับทุกท่าน วันนี้เป็นอีกวันที่ถึงแม้จะมีงานยุ่งสำหรับการออกนอกบ้าน แต่ถึงเวลาที่จะต้องไปโรงแรมเอเชีย เพื่อจะดูห้องจัดเลี้ยงกิ่งเพชร ชั้น 3 ซึ่งตรงกับทางเชื่อมอาคารจอดรถพอดี เหมาะสำหรับแขกผู้มีเกียรติ รวมถึงคนพิการที่จะมาร่วมงานฉลองมงคลสมรสระหว่างผมกับภรรยา ซึ่งได้เคยจัดงานแต่งกันภายในไปแล้วเมื่อ 25 ธันวาคม 2557 ที่ผ่านมา และเดิมทีผมเองก็ยังไม่มั่นใจว่าจะจัดพิธีฉลองมงคลสมรสอีกหรือไม่ เนื่องจากในวันแต่งระหว่างสองครอบครัวก็มีการทานเลี้ยงที่โรงแรมไปเรียบร้อยแล้ว .....อ่านต่อ

185: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 11: ภาพคู่อีกลักษณะหนึ่ง ด้วยกัน @ 58-04-29: สวัสดีครับทุกท่าน วันนี้เป็นอีกวันที่ได้มีโอกาสถ่ายภาพคู่กับภรรยา ในการไปร่วมงานสวดอภิธรรมให้กับญาติผู้ใหญ่ฝ่ายแม่ของภรรยา วันนี้ผมมีธุระเป็นวิทยากรให้กับน้องๆ นักกิจการเพื่อสังคม กลุ่มหนึ่ง ที่ร้านอาหารบ้านพลอย บนถนนพระราม 2 ซึ่งผู้เข้าร่วมรับการอบรมนั้นเป็นฝ่ายบุคคลของโรงงานในจังหวัดสมุทรสาครจากนั้นถึงจะเดินทางไปที่วัด ส่วนภรรยากับคุณแม่และลูก แยกกันเดินทางไปก่อนล่วงหน้า เพราะจะได้พบปะพูดคุยกับญาติฝ่ายยายไปด้วย .....อ่านต่อ

184: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 10: พัฒนาการถ่ายภาพคู่ด้วยกัน @58-04-14: สวัสดีครับทุกท่าน ส่วนตัวผมมีทฤษฎีที่สังเกตมานานแล้ว 2 เรื่อง และคิดว่าใกล้เคียง ซึ่งอันที่จริงแล้ว อาจมีงานวิจัยหรือหลักวิชาการมาแล้วก็ได้ ผมเองก็ยังไม่ได้ศึกษาจริงจัง หากยังไม่มีใครทำก็อยากทำเป็นงานวิจัยในอนาคต คือ การถ่ายภาพคู่ และการพับแขนเสื้อแขนยาว บทความนี้ขออิงการถ่ายภาพคู่แทนละกัน หากผู้อ่านตามอ่าน ผมลองยกตัวอย่าง ตอนที่ 2, ตอนที่ 23 และตอนที่ 10 (เรียงตามลำดับเวลา แต่เขียนบทความสลับไปมาตามความรู้สึก) นี้จะเห็นพัฒนาการของการถ่ายภาพคู่ด้วยกัน ที่มีความสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งครั้งนี้ภรรยาผม .....อ่านต่อ

183: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 28: สงกรานต์ด้วยกัน ในวันที่ 58-04-14: สวัสดีครับทุกท่าน สงกรานต์ 2558 ปีนี้ ผมกลายเป็นเหมือนคนต่างจังหวัด ไม่เคยคิดว่าชีวิตจะต้องเดินทางออกนอกกรุงเทพ เหมือนกับที่เราดูในข่าว ว่ารถติดยาวเหยียด แต่ในสถานการณ์จริงของปีนี้ก็ไม่ได้ร้ายแรงอย่างที่เราเห็นในข่าว หากเราวางแผนในการเลือกวันไป-กลับ ให้เหมาะสมกับเรา การมาต่างจังหวัดคือ พาภรรยาและลูกกลับพิจิตตร ครั้งนี้ผมได้ประสบการณ์มากมาย ทั้งผู้คนที่เรารู้จักมากขึ้น ทั้งกับภรรยาและลูกที่รู้สึกได้เลยว่า ผมรู้จักเธอทั้งสองคนมากขึ้นอีกระดับหนึ่ง รวมถึงการรู้ความรู้สึกตัวเอง .....อ่านต่อ

182: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 27: ความรู้สึกแปลกๆ (ด้วยกัน): สวัสดีครับทุกท่าน วันนี้วันที่ 12 เมษายน 2558 กับชีวิตที่กระโดดๆ แต่งงาน มีภรรยา และยังมีลูกทันใช้ขึ้นมา ทันใช้ที่ว่า นี่ใช้จริงๆ เลยนะครับ คือ ใช้หยินน้ำ หยิบกล่องกระดาษทิชชู่ หมุนเตียง ยกชจานข้าวให้ ยกของ เปิดประตู ถูบ้าน อื่นๆ อีกมากมาย และที่ต้องใช้ลูก ก็เพราะผมพิการรุนแรงอยู่ในเตียง ตรงนี้ต้องขอบคุณภรรยาอย่างมากที่สอนให้ลูก ว่าต้องปฏิบัติต่อผมอย่างไร เมื่อลูกโตขึ้นจะเข้าใจมากขึ้น ลูกเป็นเด็กฉลาดมาก เวลาจะดื้อ เรารู้เลยว่าฉลาดดื้อ วิธีแก้คือ ต้องเล่นกับลูก มีการตกลงแบบลับๆ .....อ่านต่อ

181: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 26: ความเป็นครอบครัวใหม่ 30 วินาทีระหว่างงาน: สวัสดีครับทุกท่าน เมื่อวันที่ 9 เมษายน 2558 ในระหว่างการทำงานพาน้องๆ คนพิการในโครงการฝึกอบรม-ฝึกงานคนพิการตามมาตรา 35 เพื่อเตรียมความพร้อมเข้าทำงานกับกลุ่มบริษัทในเครือเซ็นทรัล ไปทัศนศึกษาที่มิวเซียมสยาม ช่วงเช้า ส่วนช่วงบ่ายไปดูงานที่ศูนย์การค้าเซ็นทรัลเวิร์ดปิ่นเกล้า เป็นครั้งแรกที่ผมได้มาเยี่ยมชมมิวเซียมสยาม หลังจากที่รู้จักผ่านหน้าจอทีวี และแหล่งความรู้ต่างๆ และสำคัญตรงที่ได้ถือโอกาสพาหนูนามาเที่ยวไปด้วยในตัวซึ่งก็พร้อมๆ กันกับภรรยา .....อ่านต่อ

180: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 9: ความรู้สึกเหมือนกัน: สวัสดีครับทุกท่าน สำหรับบทความชุด "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ในตอนแรกที่ 19 นั้น ผมอาจจะข้ามเรื่องความรู้สึกไปเลย แต่กล่าวถึงเรื่องดวง เรื่องความสมพงษ์กันเป็นหลัก สำหรับตอนนี้จึงอยากนำเรื่องความรู้สึกมาแบ่งปันให้เพื่อนๆ อ่านเพื่อเป็นกำลังใจกันบ้างครับ เริ่มจากตรงที่ ภรรยาผมมักพูดเสมอว่า "คนรักกันไม่ต้องพูดก็รู้ว่ารักกัน" "ให้ดูที่การกระทำมากกว่าคำพูด" ประโยคประมาณนี้นะครับ ถึงจะไม่ตรงเป๊ะ ก็น่าจะใกล้เคียงมาก อยากเล่าว่าเมื่อก่อน คือก่อนแต่งงาน ผมสับสนมากกับคำพูดของภรรยา ......อ่านต่อ

179: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 25: ครอบครัวด้วยกัน @58-04-01: สวัสดีครับทุกท่าน ตลอดเวลาที่ผ่านมาชีวิตของผมหลายช่วงจะกระโดดๆ ผมก็ไม่กล้าใช้คำว่า "ก้าวกระโดด" เอาเป็นแค่ "กระโดด" ก็พอครับ ยกตัวอย่างเช่น ตอนสมัยประถมต้นก็ได้เรียนกระโดดข้ามชั้นไป 1 ชั้น หรือ แมว้แต่ช่วงจุดเปลี่ยนสำคัญของชีวิต ก็กระโดดจากคนไม่พิการ กลายเป็นคนพิการ ภายในข้ามเช้า (ไม่ใช่ข้ามคืนนะครับ) ล่าสุดในความเข้าใจของผมเองคนเดียวนะครับ ผมกระโดดจากไม่ได้แต่งงานจนแต่งงาน และกระโดดจากไม่เคยมีลูกเป็นมีลูกทันที ถึงจะยัง .....อ่านต่อ

178: อารมณ์เห็นภาพนั่งบนเก้าอี้แล้วนึกว่าตัวเองก็ดูปกติดี: สวัสดีครับเพื่อนๆ หลังจากแต่งงานแบบไม่ได้ตั้งตัวสักเท่าไหร่ คือไม่ได้อยู่ในแผนชีวิตที่วางไว้อันเนื่องจากหลายสาเหตุ สะท้อนคำกล่าวของคนโบราณว่า ถ้าจะคู่กันก็ต้องแต่งกันอยู่ดี เรื่องนี้ขอยืนยันอีกคน รวมๆ ชีวิตมีความสุขดีแบบยังมึนๆ งงๆ และก็ตื่นเต้นประหลาดใจ หลากหลายอารมณ์ตลอดเวลา จนถึงวินาทีที่กำลังพิมพ์อยู่นี้ครับ รวมถึงตัวผมเองรู้สึกได้ถึงพัฒนาการของร่างกายบางอย่าง ที่เปลี่ยนแปลงไปในทิศทางที่ดีขึ้น คือ ไม่ใช่เดินได้นะครับ ผมหมายถึงการ .....อ่านต่อ

177: 3 เรื่อง ในเวลาเดียวกัน ผูกัน+กินเจ+รักษ์โลก กับผู้ช่วยขับรถชั่วคราว: สวัสดีครับเพื่อนๆ ผมอยากนำเสนอบทความถึงคนๆ หนึ่ง อาจจะไม่ถึงกับขอบคุณ แต่เป็นการพูดถึงดีกว่า เพราะถ้าขอบคุณต้องอีกเว็บบล็อกหนึ่งครับ ที่จะพูดถึงก็คือ ช่วงนี้ผมไม่มีคนขับรถ ผมได้คนขับรถแท็กซี่ชื่อ คุณเทพ มาช่วยขับรถให้มาหลายเดือนแล้ว เป็นคนที่แปลก ชอบช่วยเหลือคนบนท้องถนน บางคนเมาเหล้าหลับเปิดประตูรถทิ้งไว้ ก็ช่วยพากลับไปส่งบ้านโดยไม่ได้เงินก็ยังทำ เป็นอาสาสมัครปอเต็กตึ๊ง วันหยุดก็ไปช่วยงานบุญ และตลอดเวลาที่มาขับรถด้วยกันก็ชักชวนให้ผมกับภรรยากินอาหารเจ จนทำให้ .....อ่านต่อ

176: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 8: คิดเสมอกัน กินเจด้วยกัน @58-03-17: สวัสดีครับทุกท่าน การที่อยู่ดีๆ ผมมีครอบครัว เรื่องนี้เกินฝัน เกินคิด เนื่องจากผมพิการรุนแรง และเป็นคนบ้างานมาก ปกติถึงไม่พิการก็คงยากที่จะมีครอบครัวอยู่แล้ว แต่ทั้งหมดเป็นอดีต คนใกล้ตัวก็แทบจะไม่ทราบ ระหว่างผมกับภรรยา อาจจะนับได้ว่า ไม่ได้เป็นแฟนกันก่อนเสียด้วยซ้ำ แล้วก็ข้ามขั้นเป็นแต่งงานแทน ที่เป็นแบบนี้เพราะมีสาเหตุสำคัญ หนึ่งในหลายสาเหตุผมคิดเสมอว่ามีเรื่องความลงตัวของต้นทุนของแต่ละฝ่ายที่มีอยู่เดิม ที่ส่งเสริมให้เป็นบทความในตอนนี้ เมื่อนับต้นทุนด้านนี้แล้ว .....อ่านต่อ

175: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 24: ปรับเข้าหากัน ตรุษจีนด้วยกัน @58-02-18: สวัสดีครับทุกท่าน สำหรับการปรับตัวเข้าหากันระหว่างผมกับภรรยานั้น หากมีโอกาส ในอนาคต อยากนำมาแบ่งปันบ้าง แต่คงต้องให้เวลาผ่านไปอีกสักระยะหนึ่ง เพราะนำมาแบ่งปันช่วงนี้ อาจถูกมองว่าแค่พึ่งเริ่มต้น ระยะทางพิสูจน์คน อาจดูเหมือนว่ายังไม่สมควรรึเปล่า รวมถึงบางครั้งอาจมีคนตั้งคำถามว่า ทำไมผมต้องพิมพ์บทความในลักษณะนี้ แต่เมื่อวันที่ผมไม่อยู่แล้ว คนรอบตัว คนใกล้ตัว จะเข้าใจในสิ่งที่ผมทำ การนำเสนอในมุมมองที่เราปรับตัวเข้าหากันนั้น จากผมไปอาจไม่ค่อยนำเสนอ .....อ่านต่อ

174: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 7: แนวคิดในถ่ายภาพคู่ด้วยกัน @58-02-07: สวัสดีครับทุกท่าน ผมเคยได้ยินมาว่า ชายหญิงที่มีอายุไล่เรี่ย หรือเท่ากัน มักคบหากันสักระยะหนึ่ง เมื่อเวลาผ่านไปนานๆ เข้า สุดท้ายจะต้องเลิกรากันไป และจบลงที่ฝ่ายหฐิงจะไปเลือกฝ่ายชายที่มีอายุมากกว่า ใกล้ตัวผมเองก็มี แต่น้องสาวของผมเอง มีสเปคในใจเลยว่า จะเลือกแต่งงานกับสามีที่มีอายุมากกว่าตัวเองอย่างน้อย 5 ปี ส่วนตัวก็เห็นใจผู้ชายเพื่อนๆ น้องสาวหลายคนที่ต้องผิดหวัง แม้ว่าจะเป็นคนที่น่าสนใจ มีนิสัยดี ตั้งใจเรียน มีความพยายาม คงเป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่ฝ่ายหญิงที่มีวุฒิภาวะสูงๆ ที่จะมีความคิดว่า หากเลือกฝ่ายชายที่มี .....อ่านต่อ

173: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 23: ถ่ายภาพคู่ด้วยกันในวันสำคัญอีกวัน @58-03-11: สวัสดีครับทุกท่าน เมื่อวันที่ 10-11 มีนาคม 2558 หลังแต่งงานถือว่าเป็นครอบครัวเดียวกันกับทางบ้านของภรรยาไปด้วยในตัว ดังนั้นเมื่อถึงวันทำบุญครบรอบ 1 ปี ที่คุณยายของภรรยาเสียชีวิต ผมจึงสมควรไปร่วมงานด้วย จึงไปค้าง 1 คืน แล้วร่วมงานตอนเช้า เลี้ยงพระเช้า ส่วนตัวชอบมากเลยครับ เพราะพอเลี้ยงพระเสร็จแต่เช้า เรามีเวลาไปทำธุระอื่นได้ ต่างจากเลี้ยงเพลพระ ที่จะทำให้เวลาหายไปครึ่งวัน ดังนั้นวันนี้เราจะไปทำธุระหลายเรื่องเลยครับ .....อ่านต่อ

172: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 6 : ไปกินข้าวด้วยกัน @58-03-12: สวัสดีครับทุกท่าน บทความนี้ผมโพสต์เป็นปัจจุบันแทนนะครับ แต่จะเล่าบรรยากาศก่อนหน้านี้จนถึงปัจจุบันเพื่อแบ่งปันเพื่อนๆ ให้ได้อ่านกัน เป็นอีกความรู้สึกดีๆ ที่มีต่อภรรยา คือ การไปทานข้าวนอกบ้าน แรกๆ ก่อนแต่งงาน ผมมักจะถูกชักชวนแบบแกมบังคับ ให้ไปทานข้าวนอกบ้าน แต่ก็ไม่ถึงกับเจาะจงว่า ออกนอกบ้านเพื่อไปทานโดยเฉพาะ อาศัยว่าวันนั้นต้องไปทำธุระที่ศูนย์การค้า ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นเซ็นทรัล เสียส่วนใหญ่ หรือบางครั้งก็เป็นร้านอาหารตามสั่งใกล้บ้าน จนตัวผมเองก็มีความรู้สึกว่า ทานอาหารนอกบ้านบ่อยเกินไป .....อ่านต่อ

171: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 5 : ผู้หญิงทั้งสองคนที่ต้องเข้าใจกัน @57-09-25: สวัสดีครับทุกท่าน ส่วนตัวผมเชื่อว่า การที่เราจะมีครอบครัวนั้น คงไม่ใช่เพียงคนสองคนเท่านั้น เพราะน้อยคนนักจะมีความพิเศษที่ไม่มีครอบครัวดั่งเดิม เช่น เด็กวัด หรือเด็กกำพร้า ซึ่งอย่างน้อยก็ต้องมีพระ หรือ ครูที่ดูแลมา ดังนั้น ครอบครัวฝ่ายหญิง และครอบครัวฝ่ายชาย ย่อมมีความสำคัญเช่นกัน สืบเนื่องมาถึงตัวฝ่ายหญิง และฝ่ายชาย ที่ต้องควรมีความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้ใหญ่อีกฝ่ายด้วย เรียกว่า ถ้าจะรักกันแต่งงานกัน ก็ต้องรักและแต่งกับผู้ใหญ่ของอีกฝ่ายด้วยเช่นกัน .....อ่านต่อ

170: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 22: ไปเขตบางซื่อด้วยกัน @58-02-25: สวัสดีครับทุกท่าน ส่วนตัวไม่รู้เหมือนกันว่าจะได้พิมพ์ให้ทุกท่านอ่านในตอนไหน เมื่อไหร่ ถึงเรื่องราวประทับใจที่เกิดขึ้นระหว่างเราสองคน และผมเองก็อยากบอกกล่าวเอาไว้ ณ ที่นี้อันเนื่องจากหลายสาเหตุ ซึ่งรวมถึงความเข้าใจที่ผมอยากให้คนใกล้ตัว หากบังเอิญได้มาอ่าน อาจจะได้โอกาสรับรู้และเข้าใจไปด้วย ถึงแม้ว่าเราจะพูดคุยกันแล้วว่า ขอให้เราสองคนเข้าใจร่วมกันก็เพียงพอ แต่ผมกลับมองไปไกลถึงวันที่ผมอาจจะไม่อยู่แล้ว สำหรับตอนนี้ .....อ่านต่อ

169: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 4: แก้วตาของเธอและผม @58-02-16: สวัสดีครับทุกท่าน หากท่านได้อ่าน ตอนที่ 3 ที่ผมเขียนถึง "หนูนา ที่เป็นดวงใจ" ของภรรยาผมแล้ว ตอนนี้ต่อเนื่องกันเลย ผมอยากให้ทุกท่านได้ทราบว่า "แก้วตา" ของเธอก็คือ "แม่แมต" คุณแม่คนเก่ง สุดเท่ห์ ของเธอเองครับ ที่ผมต้องใช้คำพูดแบบนี้ก็เพราะว่า นอกจากอาม้า (คุณแม่) ของผมแล้ว แม่แมต ก็เป็นอีกท่านหนึ่งที่ผมรู้สึก+รับรู้ได้เลยว่า เป็นผู้หญิงแกร่งและเก่ง อีกท่านหนึ่ง สิ่งที่คล้ายๆ กันมาก คือ ทั้งสองท่าน เลี้ยงลูกแทบตัวคนเดียว แต่ละท่านก็มีลูกเท่ากัน 3 คน ลำบาก อดทน ต่อสู้กับ .....อ่านต่อ

168: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 3: หนูนา+หนูต๋อง หนูเหมือนกัน @58-02-10: สวัสดีครับทุกท่าน สำหรับตอนนี้ส่วนตัวแล้วผมมีความภาคภูมิใจมากๆ ที่อยากสื่อสารออกไปว่า เหตุผลใดบ้าง เราจึงได้แต่งงานกัน เพราะ "หนูนา" ลูกของภรรยาที่เธอรักนั้น กลับเป็นจุดเชื่อมโยงที่สำคัญ ที่ทำให้เธอรู้สึกดีๆ กับผม เล่าย้อนอดีตไปสัก 1 ปีที่แล้วก่อนหน้านี้ ใกล้ๆ ช่วงนี้แต่น่าจะประมาณเดือนมีนาคม 2557 "หนูนา" ลูกของเธอเข้าโรงพยาบาล เธอเล่าว่ากำลังร้องไห้ห่วงหนูนาอยู่ เพราะหมอบอกว่า ป่วยแบบไม่รู้สาเหตุต้องดูอาการ ใจเธอหายวับ ถึงกับต้องไปบนขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ .....อ่านต่อ

167: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 21: กิจกรรมแบบคนจีนด้วยกัน @58-02-04: สวัสดีครับทุกท่าน บทความชุดนี้ เป็นอีกบทความที่อยากพิมพ์ได้เรื่อยๆ แม้ว่าจะมีเรื่องเครียดแค่ไหนก็ตามโดยเฉพาะเรื่องงาน หากใครผ่อนคลายด้วยการไปเที่ยว แต่สำหรับผมผ่อนคลายและมีความสุขด้วยการพิมพ์บทความถึงเธอ สำหรับตอนนี้ก็ลัดคิวไปตอนที่ 21 เลย เพราะเป็นเรื่องราวหลังแต่งงานอีกกิจกรรมของคนจีน คือ อาม้า (คุณแม่) ไปมีที่พักล่วงหน้า (ฮวงซุ้ย) ที่จังหววัดสระบุรี ดังนั้นหลังทำพิธีก่อสร้างไปแล้ว ครั้งนี้จะเป็นพิธีต่อเนื่องที่ลูกๆ และสะใภ้หรือเขย ต้องไปร่วมพิธีพร้อมเพรียงกัน ห้าม .....อ่านต่อ

166: "เส้นทางคู่ชนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 20: นั่งขัดสมาธิด้วยกัน @58-02-11: สวัสดีครับทุกท่าน ผมกับภรรยาอาจเป็นคู่รักที่มีภาพถ่ายคู่ร่วมกันน้อยมาก เพราะส่วนตัวไม่ค่อยชอบถ่ายภาพร่วมด้วยสักเท่าไหร่ เพราะว่า ผมยังเขินๆ อยู่ อันเนื่องจากผมไม่ค่อยชอบยิ้มเวลาถ่ายภาพสักเท่าไหร่ และส่วนตัวผมก็ยังเคยแปลกใจว่า ทำไมภรรยาถึงไม่ค่อยขอถ่ายภาพร่วมกันสักเท่าไหร่ ตั้งแต่ตอนที่ยังไม่ได้แต่งงาน จนทำให้ผมมีความรู้สึกว่า หากมีการถ่ายภาพคู่ร่วมกันแล้ว จะเป็นภาพที่สำคัญและมีค่า ทั้งในด้านการจดจำและความรู้สึก .....อ่านต่อ

165: ระบบนิเวศน์ภายในห้อง @58-02-01: สวัสดีครับเพื่อนๆ ขณะนี้กำลังค่ำๆ ประมาณ 1 ทุ่ม กำลังทำงานอยู่ ปรากฎว่ามีเมลงเม่า บินไปมาอยู่ 4 ตัว ในห้องนอน ตาผมก็มองไปที่แมลงเม่า ในสมองคิดต่อว่า จะเอายังไงดี เพราะว่า ถ้าแมลงเม่าปีกหลุดก็จะกลายเป็นปลวกต่อ ไม่อยากให้อยู่เลย จากนั้นก็กลับมาทำงานต่อ นานพอสมควรที่กลับมาสังเกตเห็นว่า แมลเม่าเหลือเพียง 1 ตัว ผมสงสัยต่อ เริ่มมองไปรอบๆ กลัวว่าปีกของมันจะหลุด ปรากฎว่าผมเห็นจิ้งจกตัวใหญ่กำลังวิ่งไปมารอบผนัง แบบดูกระตือรือล้นมาก .....อ่านต่อ

164: "เส้นทางคู่ชนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 19: ศักดิ์เสมอกันไหว้ต่อกัน @58-02-01: สวัสดีครับทุกท่าน แม้ว่าช่วงนี้งานจะเยอะมาก โดยเฉพาะเอกสาร แต่ผมก็จะกลับมาเริ่มพิมพ์บทความให้ได้อย่างน้อยวันละ 1 บทความ ส่วนจะเป็นบทความด้านใด อยู่ในบล็อกไหนก็เป็นเรื่องของอารมณ์ช่วงนั้น เมื่อวานผมกำลังคัดแยกรูปภาพตามวันที่เพื่อเตรียมไว้สำหรับเขียนบล็อก พบภาพนี้ซึ่งตั้งใจไว้อยู่แล้วว่าจะนำมาเขียนบทความชุด "เส้นทางคู่ชนานที่มาบรรจบกัน" และตัดสินใจตั้งเป็นตอนที่ 19 เลย แล้วค่อยเขียนเชื่อมโยงในภายหลัง สำหรับตอนนี้อาจมีหลายๆ ท่าน ไม่เคยทราบมาก่อน .....อ่านต่อ

163: "เส้นทางคู่ชนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 2: ถ่ายภาพด้วยกันครั้งแรก @58-01-10: สวัสดีครับทุกท่าน หากได้อ่านตอนที่ 1 แล้ว สำหรับตอน 2 เป็นต้นไปผมจะเริ่มย้อนอดีตกลับไป ณ จุดเริ่มต้นที่ได้พบกับภรรยาในวันแรก เป็นวันที่ 15 พฤศจิกายน 2556 พวกเราได้รวมตัวกันเพื่อไปยื่นถอดถอน สส. 310 คน ตามมาตรา 270 ตามรัฐธรรมนูญ ที่มีการผ่าน พรบ.นิรโทษกรรม หลังจบการแถลงข่าว ผมก็อยากถ่ายภาพร่วมกับกลุ่ม "เรากลัวตาย" ตามเสื้อยืดที่เห็นในภาพเลยครับ ตอนนั้นยังไม่ได้คิดอะไรกับเธอเลย รู้เพียงอยากถ่ายภาพด้วย .....อ่านต่อ

162: "เส้นทางคู่ชนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 1: จับมือกัน @58-01-08: สวัสดีครับทุกท่าน ที่ได้มีโอกาสเข้ามาอ่านบทความชุด "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 1: จับมือกัน สืบเนื่องจากผมได้เห็นภาพประจำบทความ ที่น้องสาวของภรรยาผมได้ถ่ายไว้ ขณะที่เธอนั่งข้างหลังเราสองคนภายในรถ เป็นภาพที่เราสองคนจับมือกัน ผมนั่งด้านซ้ายยื่นมือขวาออกมา ส่วนภรรยาผมเป็นฝ่ายจับมือผมเอง เพราะผมไม่สามารถใช้นิ้วมือทั้งสองข้างได้ ส่วนตัวผมชอบภาพนี้มาก แม้เป็นภาพด้านหลังก็ตาม แต่สามารถสื่อถึงความรู้สึกของเราสองคน .....อ่านต่อ

161: หนังเกาหลีกับสัจธรรมของความเป็นมนุษย์ @ 57-12-21: สวัสดีครับเพื่อนๆ ตอนนี้เป็นเวลา 2 ทุ่ม ของวันอาทิตย์ที่ 21 ธันวาคม 2557 ในสมองมีเรื่องราวมากมาย น่าจะมากกว่า 5 เรื่อง ที่วนเวียนเข้ามาให้ต้องทำ ต้องคิด ต้องตัดสินใจ ถ้าจะรวมเรื่องที่กำลังพิมพ์บทความนี้ก็ให้เป็นเรื่องที่ 6 แทนละกันครับ พอพิมพ์เสร็จจะทำเรื่องที่ 7 คือ อัดเสียงตัวเอง เนื่องจากกำลังจะใช้เวลาต่อจากนี้เริ่มบันทึกความคิดตัวเองไว้ก่อน แล้วมาจัดเรียงใหม่ ว่าจะนำความคิดทั้งหลายไปใช้ประโยชน์อะไรบ้าง พอหลังการแต่งงานกับผู้หญิงที่เก่งกาจคนหนึ่งแล้ว .....อ่านต่อ

160: สั้นๆ ไม่ได้มีอะไรมากเลยครับ อารมณ์แต่งเพลง @ 57-10-20: สวัสดีครับเพื่อนๆ ในหนึ่งวัน คนเราก็จะมีหลากหลายอารมณ์ ขึ้นกับหลายปัจจัย หลายสถานการณ์ แม้ว่าจะมีงานมาก เครียดบ้าง มีเรื่องท่กำลังเสียใจบ้าง แต่ก็มีบางช่วงเวลาที่มีความสุขบ้าง โดยเฉพาะภายในวันต้องได้พบเจอกับคนที่เมื่อเห็นหน้าแล้วรู้สึกดีใจเสมอ อาจจะไม่ค่อยมีใครทราบสักเท่าไหร่ว่า ส่วนตัวผมชอบแต่งกลอนตั้งแต่เด็กๆ แต่ก็เป็นลักษณะง้องแง้งๆ แต่งเล่นๆ ไม่ได้จริงจัง และส่วนตัวก็มีมุมมองที่ว่า แต่งเพลงก็คล้ายๆ แต่งกลอน ต่างตรง เวลาแต่งเราอาจจะมีทำนองเพลงมาร่วมด้วย ..... อ่านต่อ

159: เมื่อได้อ่านบทความแล้วมีข้อความว่า "ศิลปินไส้แห้ง" จึงต้องรีบพิมพ์บทความตอนนี้ @ 57-08-09: สวัสดีครับเพื่อนๆ มีอาจรย์ท่านหนึ่งที่ผมนับถือโพสต์ลิงกบทความนี้ แล้วผมได้อ่านทั้งหมดจากสายตาที่มองไปเห็นข้อความว่า "ศิลปินไส้แห้ง" หรือที่เราได้ยินกันบ่อยๆ ว่า "จิตรกรไส้แห้ง" จึงทำให้สนใจและอ่านบทความทั้งหมด ตามลิงก์นี้นะครับ https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=817790048260761&id=100000893207798&fref=nf หลังอ่านจบมีความคิดเห็นที่สอดคล้องไปกับเจ้าของบทความ จึงอยากนำมาแบ่งปัน ตามสไตล์ของผมนะครับ .....อ่านต่อ

158: ต้องวางงานสักเดี๋ยวเพื่อเขียนบทความถึงฮีโร่ (ชาย) คนแรกของปรีดา @ 57-06-28: ผมคิดว่าเพื่อนๆ และผู้อ่านทุกท่าน น่าจะมีฮีโร่ในดวงใจแน่นอน ถ้าเป็นฮีโร่หญิงก็ อาม้า (คุณแม่) แน่ๆ สำหรับผม แต่ถ้าเป็นฮีโร่ชาย กลับเป็นอากง (คุณตา) ของผมเอง เพราะในวัยเด็กตอนที่ผมจำความได้ อากงสมาร์ทมากๆ เป็นคนเก่ง ดุนิดๆ พวกเราหลานๆ จะกลัว อากงพูดแต่ภาษาจีน (แต้จิ๋ว) ผมฟังไม่ค่อยเข้าใจสักเท่าไหร่ เพราะอากงไม่พูดผสมไทยเลยแม้แต่นิดเดียว หมายความว่า อากงผม Soundtrack ตลอด แต่เราทุกคนก็รักอากงมาก .....อ่านต่อ

อ่านบทความทั้งหมด : 7 .. 6 .. 5 ..  4 .. 3 .. 2 .. 1