สวัสดีครับเพื่อนๆ บทความนี้พิมพ์ขึ้นเพราะเริ่มจากเสริช์จะดูภาพยนตร์ล่วงหน้าที่จะดูคืนนี้จากไทยพีบีเอส จนเจอหนังสั้นเรื่อง "รักโง่ๆ" เห็นว่า สิบกว่านาทีจึงดู ดูแล้วชอบภาพสุดท้ายตอนจบ ที่เป็นภาพวิวทิวทัศน์ในกรุงลอนดอน นึกต่อไปถึงตอนที่เรียนในรายวิชาปริญญาโท ที่ ม.กรุงเทพ จนถึงวินาทีนี้ก็ยิ่งรักวิชาที่เรียนของรายวิชาต่างๆ ในสาขาสถาปัตย์มาก รู้สึกได้ว่าเป็นตัวผมอย่างมาก เร็วๆ นี้ก็จะเรียนตัวเรียนจบแล้ว ยากที่สุดคือ ทำวิทยานิพนธ์จบในปีหน้าครับ
ส่วนในหนังสั้นลองดูกันนะครับ คนหนึ่งชอบธรรมชาติ คนหนึ่ง (อาจจะ) ชอบเมือง สุดท้ายก็อยู่ร่วมกันได้ ซึ่งจริงๆ แล้วมันควรเป็นอย่างนี้อยู่แล้วครับ หนังก็กระชับ ได้ใจความสมตามเนื้อหาในเรื่อง และน่ารักดีครับ พอไปอ่านในกระทู้ใน Youtube อดขำไม่ได้ ที่มีคน comment ว่าอยากเจอแบบนางเอก ทำให้นึกถึงน้อง (อายุรุ่นหลาน) ที่เรียน ป.โท ด้วยกัน ผมว่าเหมือนกันมาก หากเจ้าตัว (นศ.ป.โท ไม่ใช่นางเอกนะ) มาดูเอง ไม่รู้จะขำรึเปล่า หวังว่าเขาจะมีโอกาสมาดูหนังเรื่องนี้เองครับ
ลองดูกันนะครับสนุกดี และตัวผมเองตอนนี้ก็เท่ากับว่ามีมุมมองด้านนักออกแบบเพิ่มขึ้นอีกด้าน รู้สึกถึงความสุขในชีวิตอีกด้านครับ
เขียนบทความวันที่ 13 กรกฎาคม 2556
ส่วนในหนังสั้นลองดูกันนะครับ คนหนึ่งชอบธรรมชาติ คนหนึ่ง (อาจจะ) ชอบเมือง สุดท้ายก็อยู่ร่วมกันได้ ซึ่งจริงๆ แล้วมันควรเป็นอย่างนี้อยู่แล้วครับ หนังก็กระชับ ได้ใจความสมตามเนื้อหาในเรื่อง และน่ารักดีครับ พอไปอ่านในกระทู้ใน Youtube อดขำไม่ได้ ที่มีคน comment ว่าอยากเจอแบบนางเอก ทำให้นึกถึงน้อง (อายุรุ่นหลาน) ที่เรียน ป.โท ด้วยกัน ผมว่าเหมือนกันมาก หากเจ้าตัว (นศ.ป.โท ไม่ใช่นางเอกนะ) มาดูเอง ไม่รู้จะขำรึเปล่า หวังว่าเขาจะมีโอกาสมาดูหนังเรื่องนี้เองครับ
ลองดูกันนะครับสนุกดี และตัวผมเองตอนนี้ก็เท่ากับว่ามีมุมมองด้านนักออกแบบเพิ่มขึ้นอีกด้าน รู้สึกถึงความสุขในชีวิตอีกด้านครับ
เขียนบทความวันที่ 13 กรกฎาคม 2556