ปากกา (1) : ความคิดเห็นเริ่มต้น

คืนวันพุธ จนเข้าวันพฤหัส ประมาณตี 2 กว่าๆ ผมอยากระบายความรู้สึกบ้าง เพราะภายนอกผมดูเข้มแข็ง แต่จริงๆ แล้วปัญหาช่างรุมเร้าเข้ามามากเสียเหลือเกิน ผมจึงอยากสร้าง blog ขึ้นมา ที่ไม่ใช่งาน ที่ไม่ใช่อาการเจ็บป่วย ที่ไม่ใช่ความสุข ที่ไม่ใช่ความทุกข์ ที่ไม่ใช่ความรู้ แต่เป็นที่ ที่ผมได้แสดงความคิดเห็น และความรู้สึก กับสิ่งที่พบเห็นได้น้อยนิด หรือจากจินตนาการ หรืออาจจะเป็นอะไรก็ได้ที่อยากจะเขียน ไม่มีกรอบใดๆ

ความคิดเห็นแรกที่อยากเขียน คงเป็นเรื่องข่าวแผ่นดินไหว ที่พึ่งเกิดขึ้นเมื่อตอน 4 โมงเย็น ท่านผู้รู้ บอกว่า เมื่อครั้งสึนามิที่ผ่านมา ทำให้โลกเกิดความเคลื่อนไหว ไม่ใช่ซิ ต้องบอกว่า โลกมีการเคลื่อนไหว ทำให้เกิดสึนามิ แล้วจึงทำให้รอยแยกทางภาคตะวันตก และภาคเหนือของไทย เคลื่อนไหวไปด้วย เปรียบเสมือนแก้วที่มีรอยร้าวอยู่แล้ว อาจร้าวมากขึ้น เห็นภาพครับ เข้าใจสิ่งที่ท่านอธิบาย

ทำให้นึกถึงหนังเรื่อง "The Day after Tomorrow" นึกถึงข่าวเกี่ยวกับสภาวะแปรปรวนรอบโลก ก็ทำใจ ดั่งวลีที่กินใจผมมาตั้งแต่เด็ก เพราะผมเคยอ่านหนังสือเล่มหนึ่งที่เปรียบเทียบ "โลกเป็นร่างกายมนุษย์" และ "มนุษย์ก็คือเชื้อโรค" ในร่างกาย ที่เขาให้อาศัยอยู่ดีๆ ก็ลุกขึ้นมาทำร้ายเขา ทำให้เขาต้องรักษาชีวิตตัวเองให้รอด ด้วยการหาวิธีกำจัดเชื้อโรคที่ชื่อว่า "มนุษย์" ซะ วลีที่กินใจผมมาก คือ "เจริญสู่ความหายนะ" หายนะที่กำลังมาเยือนมนุษย์ ที่ร่วมกันสร้างขึ้นมา และภูมิใจหนักหนาว่า "เจริญ"ภูมิใจว่า "พัฒนา"

ปรยา
17 พฤษภาคม 2550