ภาพนี้ผมมีความรู้สึกว่า มีความเป็นตัวตนของผมได้ดีในช่วงเวลานี้ มีสมาธิ คนเดียว มุ่งมั่น กับสิ่งที่กำลังทำอยู่ และมั่นใจในสิ่งที่ทำหนัง The last samurai เป็นหนังที่มีเนื้อหาที่ดีอีกเรื่องหนึ่ง และผมคิดว่าคงมีหลายคนมากมายที่คิดอย่างผม ชอบหนังเรื่องนี้ หรืออาจจะรักหนังเรื่องนี้อย่างผมเลยก็ได้ มีผู้คนมากมายที่วิจารณ์หนังเรื่องนี้ มีข้อมูลมากมายของหนังเรื่องนี้ให้ได้อ่านกันบนโลกอินเตอร์เน็ต แต่มีน้อยคนที่จะเขียน หรืออธิบายในบางอย่างที่ผมอยากจะเขียน
หนังเรื่องนี้มีจุดเด่นที่ " จิตวิญญาณของนักสู้ (samurai) " ที่ทำให้พระเอกของเรื่องได้ค้นพบว่า สิ่งนี้แหละคือ สิ่งที่เขาค้นหามาตลอด และยอมที่จะตายอย่างสมศักดิ์ศรี ดีกว่าอยู่อย่างคนที่ขี้ขลาด และทำอะไรๆ ที่ขาดจริยธรรม ส่วนคัทซึโมโต้ ก็ยอมรับจิตวิญญาณของความเป็นนักสู้แบบตะวันตก ที่จะสู้ให้ถึงที่สุด จนกว่าตัวเองจะตาย อยบ่างสมศักดิ์ศรี แต่ไม่ใช่หวาดกลัว ทั้งสองคนได้เรียนรู้ และแลกเปลี่ยนจิตวิญญาณของต่างวัฒนธรรมซึ่งกันและกัน
และตอนท้ายของเรื่อง จิตวิญญาณของนักสู้ทั้งสอง ยังสร้างปรากฏกาณ์การยอมรับ "จิตวิญญาณของนักสู้" ได้ถึง 3 เหตุการณ์
1. สามารถทำให้ ผู้พัน (อดีตผู้บังคับบัญชาของพระเอก) ยอมรับในจิตวิญญาณของนักสู้ ถึงกลับต้องลงสนามรบเอง และตายในที่สุด แทนที่จะอยู่สั่งการบนเนินเขา ซึ่งอาวุธปืนกลก็จะทำให้เขาไม่ต้องมาทิ้งชีวิต
2. เหตุการณ์ที่คัทซึโมโต้ ขอให้พระเอกช่วยคว้านท้อง ตามแบบวิถีดั่งเดิมของซามูไร ทำให้เหล่าทหารหาญ สมัยใหม่ ยอมรับนับถือ ความกล้าหาญเด็ดเดี่ยวของ "จิตวิญญาณนักสู้"
3. ทำให้ องค์จักรพรรดิ์ กล้าที่จะแสดงออก และตัดสินใจ เลือกศักดิ์ศรีของประเทศชาติ มากกว่าจะยอมรับเอาสิ่งใหม่ๆ เข้ามาทั้งหมด
ผมดูหนังเรื่องนี้ ซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบ ไม่เบื่อ เหมือนที่ผมรักใครสักคน แล้วไม่เบื่อเลย
ปรยา
17 พฤาภาคม 2550
